Njeriu që tha: “Dritat janë ndezur” kërcënoi Turqinë. Ai na kërcënoi të gjithëve

Nga: Ibrahim Karagul

Një burrë tha: “Dritat janë të ndezura”. Ai e dinte mirë se çfarë po thoshte.

Ai po përpiqej të tërhiqte vëmendjen ndaj të metave më poshtëruese, më fyese të Turqisë. Ai ekspozoi gjendjen më të neveritshme të simbolikës.

Ai ndezi mendjen dhe kujtimet. Ai njoftoi mallin e tij për regjimet e vjetra, të këqija, për fanatizëm dhe kujdestari.

Atë natë ai ndërhyri në sistemin nervor të Turqisë: Ai shkaktoi frikë, terror. Ai përsëriti ngjarjet që ndodhën më 12 shtator, 28 shkurt dhe 15 korrik. Ai tha, “Ne do ta bëjmë përsëri, shiko hapin tënd!”

Një burrë që dikur ishte në institucionin më të lartë të sistemit ligjor kërcënoi të gjithë vendin atë natë. Ai nuk përdori një ton specifik për Organizatën Terroriste Fetullah (FETÖ), por më tepër një ton puçist.

Një shpresë primitive, dëshirë e mbrapshtë: Ata menduan, ‘po sikur’, ‘ndodhta’.

Gazetarët u entuziazmuan, ashtu si ish-puçistët; partitë politike që ndiqnin një rrugë të shkurtër në pushtet përmes anashkalimit të vullnetit të popullit u gjallëruan. Një shpresë primitive, një dëshirë e mbrapshtë u aktivizua. Emocione të tilla si zemërimi, tërbimi, hakmarrja u zgjuan të gjitha.

Ata të gjithë ishin në pritje duke menduar, “Nëse dritat e Gjykatës Kushtetuese janë ndezur, po kështu edhe Shtabi i Përgjithshëm”. Ata që ishin në pritje të rezultateve të grushtit të shtetit të fshehtë në 15 korrik 2016, menduan, “po sikur”, “ndoshta”.

Por kjo u bë me një kërkim falje. U mbulua duke thënë, “Njerëzit më keqkuptuan”, dhe njerëzit u fajësuan edhe një herë.

Ata që e mbanin në pozicionin e tij dhe e mbronin atë e dinin shumë mirë se çfarë donte të thoshte ai. Ata e dinin shumë mirë mesazhin. Ata as nuk e ndjenin nevojën për të menduar, se do të konkludonim që ata po e ruajnë këtë mesazh janë duke e mbrojtur njëkohësisht.

Njeriu që vullnetarisht gati për çdo detyrë

Por a është kjo e gjitha?

Lideri i Partisë Republikane të Popullit (CHP) bën kërcënim sa herë që flet. Ai sulmon Turqinë sa herë që sulmon Presidentin Rexhep Tajip Erdogan.

Ai ndërton partneritete me grupin terrorist të Partisë së Punëtorëve të Kurdistanit (PKK), me FETO, me Partinë e Demokracisë së Popujve (HDP), me Evropën e cila po bën thirrje për të “ndaluar Turqinë”, me princat e Emirateve të Bashkuara Arabe (Emiratet e Bashkuara Arabe) ) dhe Arabia Saudite, të cilët po ndërtojnë një “front kundër Turqisë”.

Kur Turqia është në pyetje, ai bashkëpunon me këdo që e kundërshton atë. Një ndjenjë hakmarrjeje, një ndjenjë e së keqes; ai po e kërkon këtë vend për llogari. Ai vazhdon të qëndrojë në fronte të fshehta me ëndrrën e një regjimi të ndërmjetëm.

Pavarësisht nëse është PKK, Partia Revolucionare e Çlirimit të Popullit-Fronti (DHKP-C), SH.B.A., apo Franca, nuk bën ndonjë ndryshim, ai bashkohet me ta. Ai është vullnetar për çdo detyrë në këtë fushë.

Ju nuk jeni aspak ‘patriotë’: Cila fuqi ju bashkoi?

Por a është kjo e gjitha?

Kush e themeloi “Aleancën e Popullit”? Për cilën fuqi, cilin vullnet, cilën axhendë u krijua? Fatkeqësia që emri i saj përmban “njerëz” mënjanë, ky është një bosht tërësisht antikombëtar dhe një projekt shumëkombësh. Nuk është aspak kombëtare.

Kush i bashkoi të gjitha këto parti politike, organizata terroriste, institucione kujdestarie dhe ato që godasin Turqinë në Mesdhe dhe Egje në të njëjtin front? Kujt i përket ky projekt?

Ju e braktisët këtë vend. Sikur të mos mjaftonte kjo, ju e sulmuat atë nga brenda

Ata kurrë nuk shfaqën një qëndrim kombëtar në asnjë drejtim. Ata nuk munden, sepse axhendat që iu dhanë atyre nuk i përkasin këtij vendi. Ky vend nuk është në qendër të qasjes së tyre politike. Kjo strukturë u zhvillua për të krijuar një lloj të ri tutele. Ata kurrë nuk e mbështetën Turqinë në asnjë nga betejat e saj deri më sot.

Fillon një luftë midis Armenisë dhe Azerbajxhanit; ata mbështesin Armeninë. Një luftë bëhet në Libi; ata flasin në ligjërimin e frëngjishtes. Ata bëhen pro-Baath në Siri. Ata janë në gjendje të qëndrojnë në qendër në të njëjtin front me PKK. Ata marrin pozicion në anën e kundërt, pavarësisht nga pjesa e përparme.

Ata braktisën Turqinë në periudhën më kritike të historisë. Ata kurrë nuk e rritën forcën e këtij vendi. Në fakt, ata e shembën atë. Ata morën përsipër ta ndalonin Turqinë nga brenda.

Pranojeni, nuk ka më një Turqi që mendjet tuaja mund të kontrollojnë, imagjinatat tuaja mund të prodhojnë

A nuk e shohin ata që thonë: “Dritat janë ndezur”, se ky komb nuk fle kurrë? A nuk e shohin ata se si po reziston, rrugën që po ndjek dhe betejat që po bën? A nuk ndiejnë turp për të provokuar njerëzit me diskursin që i përket grupeve terroriste FETÖ dhe PKK?

Kjo është përtej moskokëçarjes së thjeshtë. Kjo është përtej marrjes parasysh të momentit. Eshtë një gjendje mendore. Nuk është personale. Eshtë një operacion që është shpërndarë dhe organizuar në mënyrë të fshehtë kundër marshimit të madh të Turqisë.

Mos harroni, ajo epokë është zhdukur prej kohësh. Bota ka pësuar një ndryshim rrënjësor. Turqia bëri një hap të madh në mendim dhe fuqi. Nuk është më një vend që mendjet tuaja mund të kontrollojnë ose imagjinatat tuaja mund të durojnë.

Pavarësisht se kush ju ndihmon në atëqë kërkoni, ju kurrë nuk do të jeni në gjendje ta ndaloni këtë

Një shekull më vonë, Turqia është bërë e jashtëzakonshme. Ajo është bërë një nga vendet kryesore të botës dhe është një vend nxitës në rajonin e vet. Ajo kurrë nuk do të bllokohet më brenda Anadollit. Njerëzit e saj nuk mund të shtypen më kurrë nga tutela e Sh.B.A-së ose kontrolli evropian.

Trashëgimia politike që bën historinë, ndërton rajonin, ka marrë masa. Ju kurrë nuk do të jeni në gjendje ta ndaloni këtë. Pavarësisht se kujt i thërrisni për ndihmë, pavarësisht nga ëndrrat tuaja, pavarësisht se nga e merrni forcën tuaj, pavarësisht axhendës së kujt ndiqni, dhe pavarësisht hakmarrjes së kujt jeni duke kërkuar, ju do të dështoni.

Mbajini dritat ndezur që të dimë kush jeni. Le të dihet, ne jemi zgjuar plotësisht

Ata që hapin dyert nga brenda, ata që ndërtojnë “fronte të brendshme”, ata që kërkojnë hakmarrje ndaj këtij vendi, ata që përpiqen vetëm për dëme, ata që janë privuar nga dashuria për Turqinë, ata që janë mobilizuar për të dobësuar besimin në Turqi, duhet thënë:

Një epokë në rritje ka filluar pavarësisht përpjekjeve tuaja. Turqia po ndërton një fuqi të jashtëzakonshme pavarësisht nga ju. Turqia po tërheq rrugën e saj për herë të parë pavarësisht përpjekjeve tuaja. Turqia po bëhet fuqia më e madhe epoka post-osmane pavarësisht nga ju.

Ne i njohim të gjithë ata që shqetësohen nga e gjithë kjo. Atëherë, pse jeni të shqetësuar?

Ju lutemi mbani të gjitha dritat e ndezura në mënyrë që të dimë kush jeni. Por ju paralajmërojmë, ne nuk fle kurrë!/GazetaImpakt/yenisafak/

NDANI KËTË POSTIM

Mund tju interesojne