Nuk është Soros, Recensioni Global: Kush është fituesi i vërtetë në panikun e tregut nga koronavirusi?!

Nga Ekaterina Blinova

Tregjet globale janë akoma në ujëra të trazuar pasi panë një seri përplasjesh që nga 9 Mars 2020 për shkak të shpërthimit të COVID-19 dhe një rënie dramatike të çmimit të naftës. Eksperti financiar francez Fabien Chalandon ka përshkruar pesë masa për të zbutur krizën dhe zbuloi se kush ka përfituar nga kolapsi ekonomik.

“Rënia globale është tashmë këtu”, një kor i ekspertëve të lartë ekonomikë paralajmëroi botën në fillim të kësaj jave, duke parashikuar një ngadalësim të zgjatur ekonomik mes shpërthimit të koronavirusit.

Fabien Chalandon, një investitor, bankier dhe shkrimtar privat francez, mendon se recesioni global nuk ka ardhur ende, por nëse vjen, do të jetë jetëshkurtër. Sidoqoftë, nëse qeveritë e botës mbivendosin masat ndaj pandemisë COVID-19, ato do ta zgjasin dhe thellojnë në mënyrë dramatike me pasoja dramatike, sipas ekspertit financiar.

Sputnik: A kanë qeveritë e botës ndonjë instrument ekonomik për të zbutur krizën? Cilat masa duhet të merren për të zvogëluar ndikimin negativ të recesionit?

Fabien Chalandon: Qeveritë kanë mënyra të ndryshme për të zbutur krizën. Kohët e jashtëzakonshme kërkojnë masa të pazakonta.

E para dhe më e rëndësishmja është të kufizoni kohëzgjatjen e mbylljes në thelb të kohës së nevojshme për të identifikuar, testuar, parkuar dhe trajtuar njerëzit e prekur nga sëmundja.

E dyta është që të ndajë kohën e karantinës për ata që nuk mund të punojnë nga shtëpia me të drejtat e tyre të pushimit të paguar zakonisht për pushime, në kurriz të pushimeve të tyre verore për këtë vit. Por kjo nuk është e mjaftueshme, pasi nuk lehtëson menjëherë sigurimin e parave për ato kompani dhe punonjësit e tyre.

Prandaj, grupi i tretë i masave që është të sigurojë përmes një mekanizmi specifik të rifinancimit të bankës qendrore, duke anashkaluar bankat, një qasje të drejtpërdrejtë për kompanitë që kërkojnë financim emergjent. Kjo është saktësisht ajo që Rezerva Federale po implementon në SH.B.A. me një pako tregtare.

E katërta është që qeveritë të ofrojnë lehtësim financiar afatshkurtër për njerëzit, pagesa e të cilëve është ndalur përkohësisht, duke përdorur para tatimore, veçanërisht për të vetëpunësuarit.

E pesta është që të pezullojë përkohësisht, deri në fund të pandemisë, shitjet e shkurtra në shumicën e tregjeve, pasi është shoferi kryesor që qëndron pas lëvizjeve të egra të aksioneve dhe çmimeve të mallrave të dëshmuar gjatë ditëve të kaluara. Kjo tashmë është zbatuar në Spanjë dhe Itali.

Sputnik: Kush po përfiton në të vërtetë nga kriza? Si mund që spekulatorët financiarë globalë, përfshirë Xhorxh Soros, të kapitalizojnë në recesionin global COVID-19?

Fabien Chalandon: Padyshim, shitësit e shkurtër ishin fituesit, dhe garancitë e çmimeve të rritura nga një ditë në tjetrën japin një kuptim të mirë se sa masiv ishte. Por është një lojë e rrezikshme kur paqëndrueshmëria është kaq ekstreme, me 10% ulje një ditë dhe pothuajse e njëjtë deri në ditën tjetër, ndërsa dyshemeja po afrohet pas një rënie të përgjithshme të çmimit afër 30%.

Humbësit mund të jenë shitësit e shumtë në panik, të cilët shkarkuan furishëm në para aksionet e tyre për të lëvizur, i ngrënë ngadalë nga interesi negativ, dhe obligacionet e qeverisë, duke mos i dhënë asgjë, me mundësinë që normat të rriteshin më shumë se të zbrisnin … dhe me to rreziku i humbjeve të konsiderueshme të kapitalit. Kapitali privat është duke u përjashtuar për shkak të kohëzgjatjes së gjatë dhjetë vjeçare, jolikuiditetit të tij dhe kthimeve shpesh të dyshimta, e vetmja pasuri e mbetur për të investuar ose për të qëndruar e investuar janë aksionet, një realitet që tregu papritmas do ta realizojë kur virusi të fillojë të zbresë ndimin e tij.

Investitorët e zgjuar si George Soros mund të kenë kapitalizuar në shitjet e shkurtra, por me siguri do të parashikojnë zbritjen kur tregjet të rikthehen, gjë që ata do të bëjnë po aq dhunshëm sa zbritën.

Por fituesi i vërtetë do të jetë investitori afatgjatë, i cili do të zvogëlojë këtë treg të rrudhur dhe motin në këtë stuhi duke shmangur ndonjë prej alternativave të tjera të zgjedhura nga shitësit nën panik: bono ose para.

Sputnik: Për sa kohë do të zgjasë kjo krizë? Cilat ndryshime në strukturën globale financiare dhe zinxhirët e furnizimit industrial mund të shkaktojnë?

Fabien Chalandon: Zonja Lagarde, drejtuesja e Bankës Qendrore Evropiane, deklaroi kohët e fundit se “goditja për ekonominë do të jetë e thellë, por e përkohshme”.

Eshtë e pamundur të modelosh përpara përfundimin e kësaj pandemie, pasi sjelljet kryesore të padukshme nuk mund të faktorizohen, siç janë disiplinimi kolektiv kundrejt shoqërive egoiste, koha e veprimeve nga autoritetet shëndetësore, lloji i veprimeve të ndërmarra prej tyre, siç është p.sh. – testimi në tavolinë, ose të dyja radhazi, si dhe niveli i disponueshmërisë së infrastrukturës shëndetësore në lidhje me numrin e rasteve të identifikuara, dhe mundësinë e rasteve të importuara.

Ajo që dihet tani vjen nga përvoja e Wuhan: virusi u zvogëlua 12 ditë pas masave të para shumë drastike të mbajtjes së izolimit nga mesi i janarit; virusi tani është zhdukur pothuajse pas një strategjie të trefishtë të hartuar për të penguar çdo mbingarkesë të infrastrukturës shëndetësore: një kontroll sistematik i gjithë popullatës që çon në identifikimin dhe testimin e rasteve të dyshimta, e ndjekur nga karantina dhe trajtimi i ilaçeve të identifikuara mirë të rasteve të konfirmuara në spitalet e parashikuara dhe trajtimi i rëndë i rasteve më të këqija në spitalet ekzistuese, brenda një procesi të përgjithshëm prej dy muajsh. Mjekët profesionistë kinezë e kthyen nga një ferr të vërtetë në një punë të mirë. Ekonomia e Kinës, e cila u ul, pothuajse u rikuperua: që nga sot, kompanitë kryesore ndërkombëtare të transportit kanë rimarrë veprimtarinë e tyre jashtë Kinës si para virusit.

Në Kore, e cila shkoi direkt në izolim total, virusi po kalon gjithashtu. Situata në Japoni është nën kontroll me një numër shumë të vogël të rasteve, dhe pa kufizime të popullatave të tërë ose mbyllje në shkallë të gjerë të vendeve publike dhe restorante, falë reagimit të saj në shëndetësi të gjatë dhe disiplinës kolektive. Sh.B.A po ndjek qasjen Wuhan, e cila duhet të çojë në rezultate të ngjashme në një kornizë kohore të ngjashme. Cështja është tek Evropa, përkatësisht Franca, Italia dhe Spanja, të cilat përveç shtetrrethimit dhe izolimit total dhe më e keqe se mbyllja në kohën e luftës, ende nuk duket se kanë ndjekur qasjen që u ndoq në Wuhan.

Por, globalizmi i lumtur i parregulluar është fajtori kryesor dhe viktima e kësaj kohe pandemie dhe llogaritjeje ka ardhur në fund. Cështja e rreziqeve themelore për zinxhirët e furnizimit industrial dhe me shërbim të vetëm në kohë është rikthyer me një hakmarrje, ndërsa mungesat e ilaçeve, gjenerikëve dhe pajisjeve mjekësore me burim ndërkombëtar, por edhe të falsifikuar masivisht, një tabu deri tani i mbuluar, kanë krijuar një stuhi zemërimi. “Prodhim vendas” tani është logoja në modë për konsumatorët dhe kompanitë, një revolucion i cili u nxit nga Donald Trump në SH.B.A., në mes të pabesueshmërisë, zhurmave dhe madje edhe urrejtjes së nxitur nga një grup mbrojtësish e fosilizuar e majtë të diskredituar.

Një pasojë e papritur e virusit dhe një haraç për zgjuarsinë e pakufishme njerëzore, është kjo monedhë e re me gjendje të ngurtë për të gjithë, e operuar jashtë kontrollit të bankierëve qendrorë, dhe ndezur nga një mungesë e vetë-shkaktuar pas një mbingarkese të shtëpisë histerike: letër higjienike… Më mirë se para.

Sputnik: Cilat janë ngjashmëritë dhe ndryshimet midis ngadalësimit të vazhdueshëm ekonomik dhe krizës globale financiare të vitit 2008?

Fabien Chalandon: Origjina e dy krizave është shumë e ndryshme. Zbërthimi i vitit 2008 erdhi nga tregu amerikan, përkatësisht përdorimi i tepricës së bilancit nga bankat, dhe huazimet masive të rrezikut të lartë të hipotekave nga konsumatorët si paaftësi falimentuese, dhe më pas nga kolateralizimi pa dallim i kredive të lidhura. Këto u ndanë në këste të ndryshme abstruse, sipas pseudoshkencave të fundit në qytet, të ashtuquajturat “financa të strukturuar”, më pas u nisën drejt investitorëve të guximshëm ose të paditur dhe u përhapën në të gjithë botën përmes automjeteve të hakeruara, nga bankat dhe siguruesit te investitori i fundit i pambrojtur, llogaritë e pensionit. Dorëzimi i bankave kërkonte një fluks masiv të parave të taksave si kapital. “Shpërndarja” e konsumatorit, shtytësi kryesor i rritjes, zgjati rreth dhjetë vjet. Por dëmi për pensionistët mbetet akoma edhe sot, dhe askush nuk përgjigjet për këtë.

Kriza e mundshme e vitit 2020 është thelbësisht e ndryshme. Nuk është akoma aty, por mund të vijë si rezultat i qeverive që reagojnë shumë ndaj virusit: izolimi i tejzgjatur ose tepër i zgjatur i të gjithë popullsive pa testime, skrining, izolim selektiv dhe trajtimi i rasteve të identifikuara mund të çojnë në rënie të ekonomisë. Ky mund të jetë një çmim shumë i madh për të paguar për të kursyer një numër të kufizuar të moshuarish të dobësuar nga kushte serioze ekzistuese, fatalitetet kryesore të këtij virusi sidomos pasi ky numër mbetet – deri më tani – ende i vogël në krahasim me pandemitë e mëparshme një herë ( H1N1, SARS, Gripi Spanjoll) dhe për ato përsëritëse dhe endemike (pneumonia, gripi, malarja, tuberkulozi, kolera, murtaja bubonike, vogëlushe, ndër të tjera), të gjitha që arrijnë në qindra mijëra vdekje, mbi të cilat raportimi i mediave është në mënyrë të pashpjegueshme të flakta dhe pazhvilluar, duke skematizuar kështu histerinë.

Të gjithë sektorët nuk do të ndikohen drejtpërdrejt në të njëjtën mënyrë nga ngecja e ekonomisë. Rruga drejt recesionit në vetvete është e varur nga shkalla dhe shtrirja e mbylljes, e cila ndryshon nga një vend në tjetrin në varësi të disiplinës së tyre përkatëse të vetëizolimit të respektuar nga pastërtia dhe rregullat e distancimit shoqëror: Vendet aziatike janë shumë përpara se në Evropë, me Francën, Italinë dhe Spanjën që kryesojnë paketën e atyre më të këqijve që kërkojnë mbyllje më brutale. Kompanitë që merren me lëvizshmëri do të jenë më të prekurit (turizmi, linjat ajrore, taksitë, etj.), Atëherë dyqanet që ofrojnë mallra jo thelbësore kur urdhërohen të mbyllen, dhe më pas ato më të lidhura me konsumatorin. Por një numër i kompanive në sektorin e shërbimeve, i cili tani është më i madhi në ekonomitë e zhvilluara, do të preken shumë më pak pasi ato do të rikrijojnë proceset e punës nga shtëpia dhe telekonferenca për t’u marrë me punonjësit dhe klientët./Gazetaimpakt/Sputniknews/

NDANI KËTË POSTIM

Mund tju interesojne