Nga: Pepe Escobar

Saga e Pavel Durov është një histori që do të vazhdojë të japë histori dhe të papritura për një kohë të gjatë. Kjo është ajo që ka të bëjë me luftën e nxehtë të informacionit. Pra, le të përpiqemi të lidhim disa skaje të lirshme. Një analist i nivelit të lartë rus pohon se arrestimi i Durov është i lidhur me “protestat anti-franceze në ish-kolonitë e tij, tërheqjen nga ‘sfera e influencës’ e tij tradicionale, ku infrastruktura e Telegramit u përdor për të nxitur narrativat anti-koloniale dhe anti-makroniste”.

Shtojini asaj një “përpjekje për të ndikuar në narrativat mbi Ukrainën si në fushën e medias ruse ashtu edhe ndërkombëtare, e cila varet shumë nga infrastruktura e Telegramit”.

Parisi është me të vërtetë i dëshpëruar për t’u bërë i rëndësishëm kur bëhet fjalë për operacionet psikike dhe ndikimin/luftën speciale në Ukrainë.

Megjithatë, siç vëren analisti, francezët nuk kanë mjetet teknologjike për ta realizuar atë. Pra, kjo mund të ketë bërë që Macron të vendosë të “ushtrojë një fushatë presioni personal kundër vetë Durovit. Autoritetet franceze duhet të jenë mjaft të dëshpëruara në përpjekjen për të mbajtur kokën lartë në lojën e politikës globale. Dhe Telegrami sot është mjeti për politikë globale”.

Parisi po priste vetëm një pushim të madh. Kur piloti i avionit privat Embraer të Durov paraqiti planin e tij të fluturimit, nuk kishte asnjë urdhër për arrestimin e tij në Francë. Vetëm kur avioni ishte në rrugën e tij për në Le Bourget, Parisi dorëzoi urdhrin me nxitim. Durov nuk kishte njohuri gjatë gjithë kohës së fluturimit.

Me pak fjalë: Parisi mori një informacion të shpejt se po fluturonte për në Francë, mund të kishte qenë nëpërmjet të dashurës së Durov-it me bazë në Dubai, nga një publikim në rrjetet sociale dhe hapi kurthin menjëherë.

Një eminencë në burg

Ekziston një mit që FSB në të kaluarën i kërkoi Durovit çelësat e enkriptimit të Telegramit. E rreme? FSB dëshironte që Telegram të ofronte akses të lartë në hetimet e krimeve të rënda, rast pas rasti. Ky është një ndryshim i madh në krahasim me atë që bën qeveria amerikane me Meta ose Tëitter/X përmes dyerve të tyre të pasme plotësisht të hapura.

Edhe pse Durov u sulmua nga propaganda e “lirisë dhe demokracisë” të anëtarëve të NATO, e kundërshtoi Rusinë dhe u largua. Dhe kjo na çon te presidenti Putin. Putini kishte gjëra më të mira për të bërë sesa të takonte Durovin në Baku, dhe Kremlini ka mohuar takimin. Durov po bënte një turne në Azinë Qendrore dhe Kaukaz, u rastisi të kalonin rrugët e tyre në Azerbajxhan. Ka një gjë që Putini nuk e toleron kurrë: tradhtinë ndaj Rusisë. Dhe kjo vlen për letrën drejtuar Durovit. Kur Durov shkoi në SHBA, amerikanët, në mënyrë të parashikueshme, kërkuan dyert e pasme të Telegram-it për të vëzhguar të gjithë. Kështu ai hapi një dyqan në Dubai dhe më vonë aplikoi për nënshtetësinë franceze.

Durov u bë shtetas francez vetëm 3 vjet më parë, në mënyrë domethënëse, para fillimit të SMO, nëpërmjet një programi të posaçëm “të huajt eminentë” të krijuar nga Ministria e Punëve të Jashtme. Shumë pak janë të pranueshëm; vetëm një “i huaj frëngjishtfolës, i cili kontribuon me veprimet e tyre eminente për ndikimin e Francës dhe prosperitetin e marrëdhënieve të saj ekonomike ndërkombëtare”.

Si të merrni ato çelësa?

Komisioni Europian (KE) në Bruksel mund të përshkruhet shkurtimisht si një tufë famëkeqe frikacakësh dhe/ose psikopatësh eurokratë që lavdërojnë me gëzim “vlerat tona”.

Në mënyrë të parashikueshme, KE refuzon të komentojë arrestimin e Durov, duke thënë se është një “hetim kombëtar”.

Një “hetim” i “inkurajuar” nga Departamenti i Shtetit të SHBA-së, i kryer që prej 8 korrikut nga policia vasale makroniste, në dobi të NATO-s dhe… vetë Komisionit Europian.

Akuzat kundër Durov të zbuluara nga Prokurori i Republikës së Francës duhet të asgjësohen në gjykatë nga çdo ekip ligjor. Në thelb, pretendimet janë se vetë Durov është përgjegjës për ata që abuzojnë me Telegramin. Ai është “bashkëpunëtor” i çdo keqbërjeje nën diell, nga mashtrimi i organizuar te trafiku i drogës,  deri te një akuzë e turbullt për ofrimin e shërbimeve të koduara pa një “deklaratë të certifikuar”.

Akuzat për mungesë moderimi të Telegramit janë të rreme. Për shembull, Telegram censuron në mënyrë aktive korrespondencën brenda BE-së; Banorët e BE-së nuk mund të kenë akses në biseda dhe kanale të panumërta. Për më tepër, Telegram nuk shqetësohet nga ligji i fundit, i fortë neo-Orëellian i BE-së kundër mega rrjeteve sociale, sepse ai strehon më pak se 45 milionë përdorues europianë në ditë.

Euro-gulag-i aktual liberal-totalitar, ose EuroLag, është një bllok masiv pushteti që nuk ka akses në përmbajtjen e Telegram.

Telegram ruan serverët e vet në të gjithë botën, dhe rutimi kalon përmes Amazon, Cloudfare dhe Google. Që nga fillimi i Telegram-it, inteligjenca/mbikqyrja e SHBA-së ka mjetet për ta bllokuar lehtësisht, nëse ka dëshirë.

BE-ja është një lojë me top ndryshe. Pra, këtu kemi Brukselin, nëpërmjet Parisit, që përpiqet të marrë të paktën një kontroll mbi Telegram  dhe rrjetet sociale në përgjithësi. Një kujtesë thelbësore, e cila mund të faturohet nën departamentin Pathetic Tech: Evropa nuk ka rrjete sociale. Prandaj kërcënimet pa ndalim kundër Twitter/X dhe Aktit të Shërbimeve Dixhitale neo-Orwelliane mbi përgjegjësinë e platformave për sa i përket përmbajtjes, që vlen për të gjitha ato, dhe jo vetëm për Telegramin.BE-ja dhe Franca duan dëshpërimisht atë që fuqia hegjemonike tashmë e ka, në turma: akses në gjithçka, pikërisht këtu, pikërisht tani, pa asnjë dokumentacion ligjor.

Pyetja kryesore tani është: A do ta arrijnë duke ushtruar presion mbi Pavel Durov? Nuk ka asnjë provë që ai ka çelësat e enkriptimit të Telegram. Po sikur të merrnin djalin e gabuar?

Nikolai Durov, vëllai ultra-diskret i Pavelit, është arkitekti kryesor gjenial i Telegram: Master matematike, dy doktoratura, medalje ari në Olimpiadën Ndërkombëtare të Matematikës. Francezët më mirë do të bënin një marrëveshje, pra marrjes në pyetje të zgjatur: por kjo do të nënkuptonte thyerjen e Pavelit, në mënyrë që ai të ndikonte në Nikolai që t’i dorëzonte te ata çelësa fantastikë.

Pse tani? Dhe kush përfiton?

Në mënyrë të parashikueshme, marrja në pyetje e Durov vazhdon por me transparencë zero. Franca është një shoqëri torturuese e fshehtë, e prirur për heshtje absolute për çështje serioze, e ngadaltë, nervozuese, e ndërprerë nga deklarata të rralla formale. Gjithçka ka të bëjë me procedurën dhe burokracia, është trullosëse.

Megjithatë, burokracia franceze mund të ketë dhënë një sugjerim të çmuar se çfarë i shqetëson ata vërtet. Ata thjesht nuk mund të pranojnë që dikush të përdorë ose të sigurojë mjetet e “errësimit” në aspektin e transaksioneve financiare, duke anashkaluar censurën dhe duke anashkaluar mbikëqyrjen.

Pra, kjo mund të shkojë shumë përtej obsesionit për të marrë disa ose të gjithë çelësat e enkriptimit të Telegram. Aparati burokratik francez dëshiron të mos pengohet për të shtypur çdo mundësi të ndonjë anashkalimi duke ruajtur fuqinë për të ndëshkuar këdo. Nëse saga vazhdon e vazhdon, duke çuar në një gjyq dhe përfundimisht një dënim me 20 vjet burg, kjo do të thotë se Durov nuk do të thyhej përballë aparatit burokratik dhe ai do të mbetet gjithmonë “bashkëpunëtor”.

Vështirë se ka gjasa. Mirupafshim me shkëlqimin dhe magjepsjen e pakufizuar, në këmbim të një baguette të përditshme bajate në një burg francez?

Dy pyetje të tjera të pashmangshme. Pse tani? Sepse BE-ja ka shumë nevojë për të. Dhe kush përfiton? Kandidatët kryesorë janë “shpirti dhe trupi” i burokracisë franceze ultra të regjimentuar dhe lidhjet e tyre oligarke franko-europiane. Zilia është gjithashtu në letra. Durov është rus, një i huaj dhe Telegram, me një miliard përdorues në mbarë botën është një sukses i jashtëzakonshëm.

Çdo gjë mund të ndodhë më tej duke përfshirë bllokimin e Telegramit në Francë dhe BE. Shumica globale nuk mund të kujdesej më pak. Ndërkohë, turmat habiten sesi një globalist teknologjik narcisist mund të ishte kaq naiv për të besuar se totalitarizmi liberal do të mbronte ndonjëherë lirinë e tij./GazetaImpakt/ Sputnik/