Urdhri ekzekutiv nënkupton që “hebrenjtë” tani janë një kombësi
Nga: Philip Giraldi
I lënë pas dore nga Donald Trump dhe ata rreth tij për Izraelin dhe disa hebrenj konservatorë amerikanë është me sa duket pafund.
Të mërkurën e kaluar presidenti nënshkroi një urdhër ekzekutiv që ka për qëllim adresimin e antisemitizmit të pretenduar në kampuset e kolegjeve duke prerë fondet për ato universitete që nuk parandalojnë kritikat ndaj Izraelit.
Për të siguruar një bazë ligjore për t’u paguar, administrata është duke u mbështetur në titullin VI të Ligjit për të Drejtat Civile të vitit 1964, i cili ndalon çdo diskriminim të bazuar në racë, ngjyrë ose origjinë kombëtare. Meqenëse akti nuk përfshin fenë, urdhri i Trump fakton që tani e tutje “hebraizmi” është një kombësi.
Urdhri ekzekutiv nuk e përmend me emër Izraelin, por përcakton se supozimet e tij bazohen në “përkufizimin e punës jo-detyruese të antisemitizmit, të miratuar më 26 maj 2016, nga Aleanca Ndërkombëtare e Kujtimit të Holokaustit (IHRA), e cila thotë, ‘Antisemitizmi është një perceptim i caktuar për hebrenjtë, i cili mund të shprehet si urrejtje ndaj hebrenjve. Manifestimet retorike dhe fizike të antisemitizmit janë të drejtuara drejt individëve çifutë ose jo-hebrenj dhe / ose pronës së tyre, drejt institucioneve të komunitetit hebraik dhe objekteve fetare ”; dhe “Shembuj Bashkëkohor të Antisemitizmit” të identifikuar nga IHRA, deri aty sa që çdo shembull mund të jetë i dobishëm si dëshmi e qëllimit diskriminues.
“Shembujt bashkëkohorë” të IHRA-së që plotësojnë përshkrimin themelor janë të rëndësishme. Ata zgjerojnë ndjeshëm përkufizimin e antisemitizmit, për të përfshirë “Të akuzosh qytetarët hebrenj për të qenë më besnikë ndaj Izraelit, ose për përparësitë e pretenduara të hebrenjve në të gjithë botën, sesa për interesat e kombeve të tyre” dhe “të pretendosh që ekzistenca e një shteti si Izraeli është një përpjekje raciste”. Gjithashtu ai përfshin mbajtjen e Izraelit në një standard më të lartë se kombet e tjera kur e kritikojnë atë, dhe IHRA nuk ofron asnjë lehtësim të mundshëm edhe nëse akuzat janë, në rastin e sjelljes së disa hebrenjve dhe të Izraelit, të sakta.
Ata që janë hutuar sepse në shprehjet e kaluara si “Italian” ose “Irlandez” ose “Britanik” do të thotë që vendet aktuale duhet ta dinë që e folura e Trump nuk respekton kurrë asnjë lidhje me realitetin kur ka avantazh politik thjesht duke u ulur atje duke pritur të rrëmbehen dhe të shfrytëzohen. Dhe ajo është në mënyrë të konsiderueshme i shumëzuar kur një shtet është duke iu referuar ose shtetit të Izraelit ose të hebrenjve në përgjithësi, veçanërisht siç shihet nga Shtëpia e Bardhë e Trump, e cila në mënyrë të qartë dhe të përsëritur dërgon mesazhin që i mirënjeh të dy emërtimet. Urdhri i Trump do të përbëjë në fakt një argument të nxitur nga qeveria se hebrenjtë janë një popull ose një racë me origjinë kolektive kombëtare, si amerikanët, italianë ose polakë, një pohim që është qartësisht i pavërtetë.
Në fakt, duke shtypur kritikat ndaj Izraelit në kampuset e kolegjeve që përdorin një pretendim “të armatosur” të antisemitizmit ka qenë prej kohësh një objektiv kryesor i politikës së jashtme të qeverisë izraelite edhe pse fjala e lirë dhe jo e dhunshme garantohen me Kushtetutë në Sh.B.A. Kongresi disa herë e ka konsideruar një ligj gjithëpërfshirës të ndërgjegjësimit Anti-Semitizëm, megjithëse nuk ka kaluar për shkak të shqetësimeve të ligjshme të fjalës së lirë. Lëvizja jo e dhunshme e Boycott, Divestment and Sanctions (B.D.S.), e cila është shumë aktive në kampuset amerikane, ka qenë në shënjestër të veçantë dhe kritika për të është e shpeshtë në media dhe nga Kongresi ndërsa po ashtu ajo buron nga Shtëpia e Bardhë. Ndërsa shumica e kolegjeve të akredituar marrin fonde federale, të cilat mund të jenë të konsiderueshme në një universitet të madh kërkimi, urdhri ekzekutiv do të krijojë një dilemë kryesore se si të përgjigjet, veçanërisht për ato shkolla që kanë programe studimi në Lindjen e Mesme.
Puna për urdhrin ekzekutiv presidencial u inicua gjatë verës brenda Shtëpisë së Bardhë nga një ekip i drejtuar nga Jared Kushner, dhëndri dhe këshilltari i vjetër i Trump, së bashku me ndihmësin e tij të ngushtë dhe asistentin personal të presidentit, Avi Berkowitz. Ata u përpoqën të krijonin një formulë ku politika e qeverisë do të barazonte anti-zionizmin me antisemitizmin, të dy ranë dakord me atë vlerësim dhe e dërguan atë tek Donald Trump. Më 8 dhjetor ai premtoi të ndërmarrë veprime kundër B.D.S. dhe kritikëve të tjerë në një fjalim të mbajtur para Këshillit Izrael-Amerikan. Fjalimi ia vlen të lexohet plotësisht nga kushdo që është i shqetësuar se Shtetet e Bashkuara tani kanë një qeveri që favorizon një zgjedhës tashmë të privilegjuar, të pasur dhe në veçanti të fuqishëm dhe nuk është i angazhuar për të mbështetur liritë civile të të gjithë amerikanëve.
Izraeli është një shtet aparteid. Mbulimi për krimet e tij kundër njerëzimit, si dhe krimet e tij të luftës është diçka e një industrie në rritje në Shtetet e Bashkuara, me oligarkët miliarderë zionistë që japin rregullisht fondacione të reja. Fuqia hebraike në Sh.B.A do të thotë që Izraelit gjithmonë i është dhënë një aprovim, edhe kur qëllimisht sulmoi dhe kërkoi të fundosej Liberty SH.B.A., një anije Detare Amerikane në ujërat ndërkombëtare në vitin 1967. Tridhjetë e katër anëtarë të ekuipazhit vdiqën në atë sulm. Hetimi pas këtij sulmi u zbulua nga presidenti, sekretari i shtetit dhe departamenti i Marinës ndërsa të mbijetuarit u kërcënuan me burg nëse ata tregonin se çfarë kishte ndodhur. Kështu vepron një Izrael i fuqishëm dhe i pamëshirshëm që vepron përmes përfaqësuesve të tij tradhtarë të vendit.
Kjo është zemërim i fundit, në të cilën fjala e lirë dhe shoqata do të refuzohet të përfitojë nga një grup në bazë të viktimizmit të saj të përhershëm të pretenduar, e pati gjenezën e tij në fillim të këtij viti kur Departamenti i Arsimit i qeverisë federale urdhëroi Universitetin Duka dhe Universitetin e Karolinës së Veriut në Chapel Hill të riorganizojnë programin e Konsorciumit për Studime të Lindjes së Mesme të drejtuar bashkërisht nga të dy kolegjet, pjesërisht bazuar në dështimin e tyre për të përfshirë përmbajtje të mjaftueshme “pozitive” në lidhje me hebraizmin. Kërkesa erdhi me një kërcënim për të pezulluar fondet federale të Titullit VI nga Akti i Arsimit të Lartë Studimet ndërkombëtare dhe grantet e gjuhëve të huaja për të dy shkollat nëse kurrikula nuk do të ndryshohej.
Drejtoria e Arsimit ishte veçanërisht e irrituar gjatë një konference në Mars të quajtur “Konflikti mbi Gaza: Njerëzit, politika dhe mundësitë”. Një kongresmen republikan u zemërua nga zhvillimi dhe i kërkoi sekretarit të DeVos të hetonte sepse mbledhja ishte e mbushur me “paragjykime radikale kundër Izraelit”.
Mbulimi i historisë u zbulua se “Betsy DeVos, sekretari i arsimit, është bërë gjithnjë e më agresive në ndjekjen e paragjykimit të perceptuar anti-Izrael në arsimin e lartë”. Zëvendësi i saj që ka shërbyer si një pikë qendrore për përpjekjet për të rrënjosur ndjenjën anti-Izrael është është Ndihmës Sekretari i të Drejtave Civile Kenneth L. Marcus, i cili në mënyrë të arsyeshme mund të përshkruhet si “një avokat i Izraelit dhe pro-Izraelit”, themeluesi dhe presidenti i Qendrës Louis D. Brandeis sipas ligjit për të Drejtat e Njeriut, të cilin ai e ka përdorur për të mbrojtur ekskluzivisht të drejtat e grupeve hebraike dhe individë kundër BDS dhe manifestimeve të tjera të reagimit palestinez kundër pushtimit izraelit të vendit të tyre. Ai nuk ka hezituar t’i quajë kundërshtarët antisemitë dhe ka punuar me studentë hebrenj për të ngritur ankesa për të drejtat civile kundër administratave të kolegjit, përfshirë shkollat në Wisconsin dhe California. Në një shkrim që u publikua, jo për çudi, në The Jerusalem Post, ai vërejti që edhe kur ankesat e studentëve ishin refuzuar, ato krijuan probleme të mëdha për institucionet e përfshira. “Nëse një universitet tregon një dështim për t’i trajtuar ankesat fillestare seriozisht, ai i lëndon ata me donatorë, fakultete, udhëheqës politikë dhe studentë të ardhshëm”.
Vitin e kaluar Kenneth Marcus rihap një hetim për paragjykime të dyshuara anti-hebraike në Universitetin Rutgers që Administrata Obama e kishte mbyllur pasi zbuloi se akuzat ishin të pabaza. Marcus tregoi se rishqyrtimi ishte i thirrur pasi zyra e tij në Departamentin e Arsimit do të përdorte edhe më tej përkufizimin e Departamentit të Shtetit të IHRA-s për antisemitizmin që përfshin gjithashtu “mohimin e popullit hebre të drejtën e tij për vetëvendosje”, duke i bërë praktikisht të gjitha kritikat ndaj Izraelit një shkelje e të drejtave civile apo edhe një krim të urrejtjes.
Kritikët e lëvizjes së Trump, shumë prej të cilëve janë vetë çifutë, nuk janë të kënaqur kur vendosen nga qeveria në një kategori, duke përmendur ndër të tjera studentët që janë de fakto të mbrojtur tashmë nga Titulli VI, i cili është interpretuar se i bën të gjitha format e diskriminimit të paligjshme. Dhe ata gjithashtu vërejnë se ligji nuk ishte menduar kurrë për të mbrojtur individët, ndjenjat e të cilëve ishin lënduar ose që pretendojnë se nuk janë të mirëpritur ose madje janë kërcënuar nga dikush që thotë diçka që nuk e pëlqen. Meqenëse një mbrojtje e tillë është qartësisht qëllimi i urdhrit ekzekutiv, është e pamohueshme që dredhia e fundit e Trump është pak më shumë se një mekanizëm për t’i bërë presion kolegjeve në ndalimin efektiv të B.D.S. dhe grupeve të tjera kritike për Izraelin.
Dhe vetë urdhëri ngre të paktën një mendim të pakëndshëm: nëse “Cifutëria” është një komb edhe pse në mënyrë të dukshme nuk është një, për çfarë bëhet fjalë për kombësinë e pretenduar hebraike? A është ky vetëm një shembull më shumë i politikës së identitetit hebraik apo është me të vërtetë një formë e besnikërisë së dyfishtë, me çifutët amerikanë të ndarë midis atyre që janë besnikë ndaj Sh.B.A-së dhe atyre që janë besnikë ndaj disa mbikombësisë ose besnikërisë? Fakti është se vetë Donald Trump ka shprehur disa herë mendimin se hebrenjtë amerikanë, veçanërisht ata që janë liberalë, duhet të jenë më besnikë ndaj Izraelit.
Manovra e Trump është fatkeqësisht pjesë e një fushate federale dhe shtetërore të mirëfinancuar dhe shumë të koordinuar për të miratuar ligje për të kriminalizuar kritikët e Izraelit. Kjo çështje është shfaqur gjithashtu brenda Partisë Demokratike në mesin e atyre që bëjnë fushatë për emërimin presidencial. Kryetarja Nancy Pelosi detyroi Përfaqësuesen Ilhan Omar të kërkojë falje pasi ajo kritikoi legjislacionin e propozuar kundër bojkotit. Kohët e fundit Bernie Sanders po hiqet si një antisemit edhe pse është hebre sepse ai shoqërohet me kritikët e Izraelit dhe ka folur në favor të mbrojtjes së fjalës së lirë, ndërsa gjithashtu mbështet të drejtat e Palestinës. Ekziston një ironi e caktuar në gjithë këtë teatër politik, që grupi më i pasur, më i fuqishëm dhe lehtësisht i identifikueshëm në Shtetet e Bashkuara përsëri luan rolin e viktimës është në vetvete habitëshme. Dhe duke mohuar Legjitimitetin e Izraelit është një krim ndërsa në të njëjtën kohë e njëjta gjë mohoet për palestinezët.
Ekziston gjithashtu një hipokrizi e konsiderueshme që ato grupe pro-izraelite në kampuse kanë qenë të mirë financuara dhe më agresive në promovimin e këndvështrimit të tyre sesa B.D.S. ka qenë pa pasoja. Canary Mission, për shembull, pretendon se “dokumenton njerëz dhe grupe që promovojnë urrejtjen e Shteteve të Bashkuara, Izraelit dhe Hebrenjve në kampuset e kolegjeve të Amerikës së Veriut” duke postuar emrat, fotot dhe informacionin personal në faqen e saj të internetit. Investitori izraelito-amerikan i pasurive të patundshme dhe miliarderi Adam Milstein raportohet të jetë financuesi kryesor i tij ndërsa listat e faqes dyshohet se janë përdorur nga zyrtarët izraelitë të sigurisë kufitare për të mohuar hyrjen në vend të pro-B.D.S. Qytetarët amerikanë dhe gjithashtu punëdhënësit e mundshëm me qëllim për t’u mohuar aplikimet për punë.
Ndërkohë, Projekti Ligjor i kampusit për të drejtat civile në Campus ndihmon studentët e dëmtuar Sionistë që “të ndërmarrin veprime ligjore për të siguruar që shkollat të përmbushin detyrimet e tyre ligjore për të mbrojtur studentët hebrenj nga ngacmimet, kërcënimet dhe diskriminimet antisemitike.”
Pra, këtu jemi përsëri. Privilegje të veçanta për viktimat e përhershme. Askush në media nuk është i gatshëm ta tregojë si është, ndërsa një pjesë e vogël e zërave të butë në kongres kanë heshtur në mënyrë efektive. Kaq e trishtueshme, veçanërisht kur po afron një vit zgjedhor dhe padyshim që do të ketë shumë më tepër se kjo. Kur izraelitët pushtojnë gati të gjithë Bregun Perëndimor me miratimin e Donald Trump dhe fillojnë “zhvendosjen” e popullatës ekzistuese, kush do të jetë gati për të folur? Askush, pasi deri në atë kohë t’i thuash jo Izraelit do të jetë një krim i plotë urrejtjeje dhe ju mund të shkoni në burg po e bëtë këtë./Gazetaimpakt/ globalresearch/
