A mund të mbijetojë MEK nga infektimi me koronavirus në Shqipëri?

Në një intervistë për Ballkan Post, Dr. Olsi Jazexhi, një historian shqiptaro- kanadez, argumentoi se mundësia që koronavirusi të ketë infektuar kampin e Muxhahedinëve (MEK) në Shqipëri është shumë e madhe.

Transkripti i intervistës është paraqitur më poshtë:

Balkan Post: “The Intercept” ka botuar një pjesë, sipas së cilës MEK ka izoluar, zhdukur dhe torturuar shumë prej kuadrove të saj të nënshtruar, përfshirë detyrimin e dhjetëra anëtarëve femra të bëjnë seks me Massoud Rajavi dhe t’i nënshtrohen sterilizimit mjekësor. Cili është mendimi juaj për këtë?

Olsi Jazexhi: Përshëndetje Ballkanpost dhe faleminderit që më keni intervistuar përsëri.

Pjesa nga Murtaza Hussain dhe Matthew Cole për “The Intercept” ishte një hetim interesant, i cili ekspozon në botë natyrën e çuditshme të tradhëtarëve Iranianë ose të kultit ish-terrorist të Muxhahedinëve Khalq. Ushtarët fatkeq të MEK janë viktima të dy udhëheqësve të kultit të çmendur, Marjam Rajavi dhe Massoud Rajavi. Sot, pesë dekada pas krijimit të MEK, ne mund të shohim se nuk ka arritur asgjë përvecse terrorizëm, vrasje dhe urrejtje të popullit iranian. Pasi dështuan në misionin e tyre për të rrëzuar sistemin republikan të Iranit, anëtarët e MEK kanë përfunduar si refugjatë të dëshpëruar dhe pa shtet në Shqipëri. Luftëtarët e huaj të MEK ngjasojnë shumë me xhihadët e ISIS-it që janë bllokuar në kampe në Siri dhe nuk kanë një vend ku të shkojnë.

Kam takuar një numër të deradikalizuarish të larguar nga MEK-u që banojnë në Tiranë dhe historitë e tyre janë të ngjashme me ato që tregon “The Intercept”. Ata na kanë treguar histori të torturës, abuzimit seksual, radikalizmit dhe indoktrinimit të çuditshëm të kulturës që Massoud dhe Marjam Rajavi kanë bërë me ta.

 

Disa nga mbrojtësit për të cilët unë kam folur dhe kanë një jetë shumë të vështirë në Shqipëri, më kanë treguar sesi komandantët e tyre xhihadi i indoktronin që ata të hiqnin dorë nga një jetë normale seksuale, të mos martoheshin, të braktisnin familjet dhe të afërmit e tyre dhe ti perceptonin marrëdhëniet njerëzore dhe dashurinë si mëkat nga i cili duhej të largoheshin.

Një ish-anëtar i Muxhahedinëve, Ehsan Bidi më ka treguar se si u torturua, izolua dhe u rrah nga MEK, sepse nuk u bindej urdhrave të komandantëve të tij xhihadist. Historitë e tyre ngjasojnë shumë me histori të grupeve të tjera të xhihadistëve të cmendura në Siri, Irak, Egjipt dhe Lindjen e Mesme, ku agjensitë e huaja të inteligjencës luajnë një rol vendimtar në radikalizimin dhe krijimin e organizatave të çmendura terroriste si MEK.

PB: Pse të larguarit e MEK kanë një jetë të vështirë në Shqipëri?

OJ: Siç kam përmendur në intervistat e mia të mëparshme, qeveria shqiptare e Edi Ramës dhe Pandeli Majko janë urdhëruar nga amerikanët të ruajnë me të gjitha mënyrat e mundshme ekzistencën paramilitare dhe aktivitetet e MEK në Shqipëri. Qeveria jonë ka bërë cdo gjë dhe treguar fuqinë e saj për të frikësuar të larguarit e MEK që braktisin xhihadin dhe kthehen në jetën civile për t’u rikthyer në kampin e MEK. Strategjia e amerikanëve dhe qeverisë shqiptare është të ruajnë MEK me çdo kusht, pasi amerikanët shpresojnë të përdorin këtë kult të çmendur kundër Iranit dhe Irakut në të ardhmen.

Të larguarit e MEK në Tiranë po kalojnë një periudhë shumë të vështirë me autoritetet shqiptare. UNHCR e cila ishte përgjegjëse për zhvendosjen e tyre i ka braktisur ato. Autoritetet shqiptare keqtrajtojnë të larguarit, kanë ulur mbështetjen e tyre financiare dhe refuzojnë të rinovojnë dokumentet e azilit për shumë prej tyre. Një i dëmtuar, Ehsan Bidi është burgosur nga autoritetet shqiptare që nga gushti 2019, pasi ata anuluan statusin e tij të azilit. Ehsan është duke u ndëshkuar sepse ai ishte kritik ndaj MEK dhe i ekspozoi krimet e tyre në media. MEK e cila ishte në siklet nga zbulimet e tij bëri gjithçka që të detyronte autoritetet shqiptare që të hiqnin në mënyrë të paligjshme statusin e tij të azilit dhe ta burgosnin.

Të larguarit paraqesin një sfidë shumë serioze për ekzistencën e MEK, pasi ato kërcënojnë ekzistencën e saj në tre mënyra kryesore:

Ato zbulojnë për botën e jashtme strukturën kriminale dhe të çuditshme të organizatës.

Duke braktisur organizatën, ata motivojnë shumë nga shokët e tyre që janë të izoluar në kamp për të shpëtuar dhe të fillojnë një jetë të qetë si qytetarë të thjeshtë.

Ata zbulojnë para komunitetit iranian dhe ndërkombëtar natyrën kulturore skizofrenike të MEK, dhe i tregojnë botës se MEK nuk ka asnjë lidhje me demokracinë dhe civilizimin. Të larguarit shkatërrojnë investimet masive që administrata Trump ka bërë për të promovuar MEK si një grup “opozitar” ndaj sistemit demokratik të Iranit.

Ata i dëshmojnë botës se MEK nuk është “opozita iraniane” siç i pëlqenin t’i përshkruajnë Rudy Giuliani, Mike Pompeo dhe John Bolton, por përkundrazi është një kult i frikshëm dhe i cmendur i cili urrehet edhe nga anëtarët e vet.

Kjo është arsyeja pse MEK urren dhe lufton të dëmtuarit e saj. Nëse në Siri ISIS po i mashtronte të dëmtuarit e tij, në Shqipëri MEK po e nxit qeverinë shqiptare t’i sulmojë, frikësojë dhe t’i burgosë.

PB: Cfarë po ndodh me MEK tani në kohën e koronavirus?

OJ: Ne dimë shumë pak për marrëdhëniet e përditshme të MEK në Shqipëri. Ata janë një organizatë shumë e fshehtë dhe e mbyllur. Gazetarët nga New York Times, al Jazeera, BBC etj, të cilët i janë afruar atyre, janë sulmuar, fyer, frikësuar dhe u është dhënë qasje shumë e kufizuar në kampin e tyre.

Marjam Rajavi, udhëheqësja e vjetër e kultit që ka shumë miq në administratën Trump ka arritur të heshtë mediat dhe qeveria shqiptare. MEK ka krijuar një shtet brenda një shteti dhe madje qeveria shqiptare nuk mund të hyjë në të. Sekreti i kampit MEK mund të krahasohet me Kampet e Përqendrimit që Kina ka ndërtuar kundër muslimanëve ujgurë në Xinjiang.

Meqenëse nuk kemi qasje në kampin e tyre, nuk e dimë se si po përballen me koronavirusin. 3000 anëtaret e tyre jetojnë kaq larg nga ne dhe mbahen në izolim total. Që nga shpërthimi i koronavirusit, komandantët e tyre që para kësaj u panë duke lëvizur në Tiranë dhe tani nuk shihen më.

Disa të larguar pretendojnë se kampi MEK po vuan nga infeksioni koronavirus. Kampi i tyre i Manzës ndodhet midis Tiranës dhe Durrësit. Këto janë qytetet që kanë më shumë persona të infektuar në Shqipëri. Ne kemi të infektuar mjekë dhe infermierë në spitalet e Tiranës dhe Durrësit, vende ku shumë antarë të vjetër të MEK marrin trajtim. Kështu që mundësia që koronavirusi të ketë infektuar kampin e tyre është shumë e madhe.

Më 9 Prill 2020, MEK njoftoi se një prej komandantëve të tyre, Babak Khalili kishte vdekur. Ne nuk e dimë nëse vdekja e tij ishte shkaktuar nga koronavirusi ose komplikime të tjera shëndetësore. Autoritetet shqiptare nuk lejohen të bëjnë analiza pas vdekjes për muxhahedinët që ndërrojnë jëtë në kamp. Meqenëse anëtarët e tyre nuk janë të regjistruar në regjistrin kombëtar të shqiptarëve, ata mund të vdesin aq herë sa të duan. Ata madje mund të vrasin njëri-tjetrin dhe askush nuk do të jetë në gjendje të gjurmojë dhe analizojë arsyet e vdekjes së tyre. Për më tepër, shumë ushtarë të MEK kanë hyrë në Shqipëri me emra dhe identitete të rreme. Duke jetuar në izolim dhe fshehtësi totale dhe përveç familjeve të tyre, ne kurrë nuk mund të zbulojmë se me sa vdekje do të përballet MEK për shkak të koronavirusit.

Sidoqoftë, nëse koronavirusi tashmë ka depërtuar në kampin MEK, anëtarët e kultit do të vdesin masivisht. Pjesa dërrmuese e Muxhahedinëve janë të moshuar, vuajnë nga sëmundje të ndryshme, jetojnë pranë njëri-tjetrit dhe në rast se koronavirusi hyn në kamp do të shkatërrojë organizimin dhe pak do të mbijetojnë.

PB: Karim Sadjadpour, një ekspert në karierë i Iranit për Paqen globale, e ka përshkruar organizatën si një grup të madh me përfitues misteriozë që fitojnë mbështetje të pakët në vendin e saj. A ka ndonjë provë që të tregojë kush janë këta “përfitues misteriozë”?

OJ: Karim Sadjadpour ka të drejtë. MEK është një grup i madh. Ka shumë pak mbështetës midis iranianëve. MEK mund të krahasohet në shumë mënyra me Ushtrinë e Rezistencës së Zotit të Ugandës (LRA). Ashtu si LRA ajo u rendit si organizatë terroriste nga Shtetet e Bashkuara dhe më vonë u fshi. Marjam dhe Massoud Rajavi, udhëheqësit e MEK, ngjasojnë shumë me Joseph Rao Kony të LRA. Nëse Joseph Kony e shpalli veten zëdhënës të Zotit, Marjam dhe Massoud Rajavi shpallin veten e tyre, sipas dëshmive të të dëmtuarve, përfaqësues të Zotit.

Nëse LRA u mbështet nga Sudani, MEK u mbështet nga Saddam Hussein në Irak dhe tani pas pushtimit amerikan në Irak, ai po mbështetet hapur nga Shtetet e Bashkuara dhe me shumë mundësi nga Izraeli, Arabia Saudite dhe Emiratet e Bashkuara Arabe.

Shumë gazetarë të huaj që vizitojnë Shqipërinë dhe takojnë vëzhguesit e MEK kanë shtruar pyetjen tuaj: kush e financon MEK-un dhe ekzistencën e saj në Shqipëri? Në një intervistë që pata për “Counter Punch” në Dhjetor 2019, thashë si vijon:

“Organizata e tyre, për të cilën besohet se ka rreth 3000 anëtarë, ka nevojë për një buxhet të madh për të ekzistuar. Cdo anëtar i MEK-së ka marrë rreth 500 EURO në muaj për të mbijetuar në Shqipëri nga UNHCR. Buxheti minimal që MEK merr për të mbështetur anëtarët dhe kampin e tij është rreth 1.5 milion EURO në muaj. Besohet se ky buxhet vjen nga Arabia Saudite. Në një vit, ata kanë nevojë për 18 milion EURO, pa llogaritur këtu paratë që ata shpenzojnë për ndërtimin e objekteve të tyre dhe organizimin e ngjarjeve periodike ku ata ftojnë politikanë në pension dhe të klasit të dytë nga Perëndimi që marrin falas hotelin, ushqimin, biletat e avionit dhe disa përfitime për pjesëmarrjen e tyre”.

Siç mund ta kuptojmë nga sa më sipër, MEK ka nevojë për një shtet për të financuar ekzistencën e tij. Ndërsa qeveria amerikane dhe Izraeli ka mundësi të mos i shpenzojnë paratë e tyre me një organizatë ish-terroriste, unë besoj se shteti i vetëm që mund ta mbështesë atë duhet të jetë Arabia Saudite. Sauditët kanë bërë një gjë të tillë me Al-Kaedën në Afganistan ose Jahbat al-Nusra në Siri dhe ne nuk duhet të befasohemi nëse ata paguajnë faturën e MEK-ut në Shqipëri.

BP: Në një pjesë të botuar nga Washington Post në Shtator 2019, Shahin Gobadi, zëdhënës i grupit terrorist anti-iranian Muxhahedin (MEK), pohoi se “një përmbledhje e kursyer e historisë së MEK tregon se ka mbijetuar dhe lulëzuar për 54 vjet, jo për shkak të një zëri në Shtëpinë e Bardhë, por për shkak të besimit të tij vetëm te populli iranian dhe sepse ai ka qenë i gatshëm të paguajë çmimin për demokracinë me gjak dhe para”. Cfarë mund të thuash për këto vërejtje?

OJ: Shahin Gobadi është një plak të cilin ne kemi parë në gjykatën e Durrësit në Shqipëri duke marrë pjesë në çështjen gjyqësore kundër mikut të tij Behzad Saffari. Shahin është një personalitet shumë interesant, i cili si pjesa tjetër e muxhahedinëve të tij ka frikë nga media dhe nuk guxon të debatojë idetë e tyre në publik. Tani që ai po bëhet i vjetër Shahin ngjan shumë me kuazimondon e Victor Hugo, katedralja Bell Ringer e Notre Dame në Paris.

Shahin dhe Behzad Safari janë të dy gënjeshtarë. Gazetari shqiptar Gjergji Thanasi, ka hedhur në gjyq Behzad për shpifje dhe përgojim pasi ata e akuzuan gazetarin Gjergji Thanasi se ai është një agjent iranian. Shpresoj që Shahin Gobadi dhe Saffari të jenë në gjendje të mbrohen siç duhet në gjykatën shqiptare për fyerjet e tyre ndaj Gjergji Thanasi-it, dhe nuk kanë fatin e romanit të kuazimondo-s dhe Claude Frollo të Victor Hugo.

Pohimi i Shahin Gobadi se “MEK ka mbijetuar dhe lulëzuar për 54 vjet … për shkak të besimit të saj … ndaj popullit iranian” është një gënjeshtër dhe Shahin e di shumë mirë këtë. Si një gazetar shqiptar që ka vizituar dhe intervistuar shumë njerëz në Iran dhe shumë të dëmtuar në Shqipëri, mund të them që njerëzit e Iranit dhe madje shumë muxhahedinë brenda kampit të tyre në Manzë e urrejnë MEK-un dhe nuk i konsiderojnë ata seriozë për ato që pretendojnë.

Në 54 vitet e kaluara, MEK ka parë vetëm dështime, luftëra, terrorizëm, tradhëti ndaj kombit të tyre dhe vdekje. Ajo ka sjellë vetëm vuajtje për popullin iranian dhe madje edhe për anëtarët e tyre që sot mbijetojnë si refugjatë të dëshpëruar pa shtet në Shqipëri. Pasi erdhi në Shqipëri, gjëja e parë që bëri MEK ishte të kërkonte nga autoritetet shqiptare dhe miqtë e tyre amerikanë që të dëbonin çdo shtetas iranian që jetonte në Shqipëri, të ngrijë llogaritë e tyre bankare dhe të ndalojë çdo iranian të hyjë në vend. A shkon kjo se MEK i do iranianët dhe mbështetet tek ata? Nëse MEK i do iranianët, nuk do t’i luftojë ata në Ballkan siç ka bërë vitet e kaluara.

 

Deklarata e Shahin Gobadi se MEK “ka qenë e gatshme të paguajë çmimin e demokracisë me gjak dhe para” është gjithashtu e rreme për një numër të madh arsyesh.

MEK nuk është një organizatë demokratike. Nuk lufton për demokraci. Eshtë një kult totalitar.

MEK nuk është më një kërcënim fizik për Iranin dhe nuk i ka mbetur gjaku për të luftuar me popullin iranian. Shumica dërrmuese e anëtarëve të MEK janë të moshuar dhe nuk mund të luftojnë. Që nga dëbimi i tyre nga Iraku dhe izolimi në Shqipëri, MEK është shndërruar në një organizatë luftënxitëse dhe të rreme të bërjes së lajmeve.

MEK ia ka borxh ekzistencën e saj Saddam Huseinit dhe në ditët e sotme amerikanëve, sauditëve dhe izraelitëve që i kanë hedhur në Shqipëri. Shahin Gobadi, Marjam Rajavi dhe komandantët e tjerë të MEK e dinë shumë mirë që organizata e tyre po jeton ditët e fundit të ekzistencës në Shqipëri. Mbrojtjet masive, izolimi i plotë i anëtarëve të saj dhe lufta që Marjam Rajavi ka deklaruar për të larguarit e saj dhe çdo shtetas iranian që vjen në Shqipëri tregon dëshpërimin që ekziston brenda organizatës. Histeria e tyre ndaj gazetarëve, mediave dhe frika e tyre nga përballja e opinionit publik janë shumë të dukshme.

Nëse administrata amerikane dhe qeveria shqiptare tërheqin mbështetjen e tyre nga MEK dhe nëse Sauditët (ose kushdo që paguan faturën e tij) ndërpresin paratë e tyre, MEK do të çmontohet brenda disa javësh. Marjam Rajavi do të përballet me largime masive dhe pa mbrojtjen e qeverisë shqiptare, anëtarët e saj do të rebelohen dhe do të çlirohen.

Deklarata e Shahin Gobadi është një mendim i dëshiruar. Shahin Gobadi, Marjam Rajavi dhe komanda e MEK janë të dëshpëruar. Koha e tyre ka mbaruar dhe ëndrra e tyre utopike për ta shndërruar Iranin në një MEK -istan nuk do të realizohet kurrë.

Olsi Jazexhi është një historian shqiptaro- kanadez, i cili është i specializuar në historinë e Islamit, nacionalizmit dhe reformimit fetar në Evropën Juglindore. Interesi i tij mbulon nacionalizmin, radikalizmin, identitetin fetar dhe etnik në Ballkan./Gazetaimpakt/balkanspost/

NDANI KËTË POSTIM

Mund tju interesojne