Cili është qëllimi i NATO-s, nëse nuk përgatiteni për ta përdorur atë kundër Iran?

Nga Philip Giraldi

Neni 5 i Traktatit të Aleancës së Atlantikut të Veriut (NATO) i detyron të gjithë anëtarët të marrin pjesë në mbrojtjen e çdo anëtari të vetëm që sulmohet. Një sulm ndaj një është një sulm ndaj të gjithëve. Bazuar në fazat e hershme të luftës së ftohtë, aleanca fillimisht përfshiu shumicën e shteteve drejtuese jo-komuniste në Evropën Perëndimore, si dhe Turqinë. Ai kishte si qëllim të parandalonte çdo sulm të orkestruar nga Bashkimi Sovjetik dhe ishte natyrë mbrojtëse.

Aktualisht NATO-ja është një anakronizëm pasi Bashkimi Sovjetik u shemb në 1991, por dëshira për të vazhduar një lojë ushtarake në skenë ndërkombëtare i ka dhënë asaj një masë të mbështetjes për jetën. Në të vërtetë, aleanca rregullisht shton anëtarë të rinj. Shtesa e saj e fundit është Mali i Zi, i cili ka një ushtri të përbërë nga 2,000 burra dhe gra, afërsisht një brigadë. Nëse Mali i Zi do të sulmohet, Shtetet e Bashkuara janë të detyruara të vijnë në ndihmën e saj.

E gjitha do të ishte diçka si opera komike me Dukën e Plaza Toro por për faktin se ka gjëra të caktuara që bën NATO që nuk janë me të vërtetë mbrojtëse në natyrë por janë mjaft destabilizuese. Pasi të keni zgjeruar NATO-n deri në kufirin me Rusinë, të cilën SHBA premtoi të mos e bënte dhe pastaj të rivendoste, stërvitjet ushtarake të organizuara nga aleanca aktualisht ndodhin shumë pranë hapësirës ajrore ruse dhe ujërave bregdetare. Për të mbështetur inkursionet, citohet vazhdimisht miti se Moska është ekspansioniste (ndërsa kërkon gjithashtu të shkatërrojë atë që kalon për demokracinë në Perëndim). Sipas versionit aktual, Presidenti rus Vladimir Putin po pret të rifillojë kontrollin mbi Ukrainën, Gjeorgjinë, Poloninë dhe shtetet e balltikut në përpjekje për të rikrijuar Bashkimin Sovjetik të vjetër. Kjo ka çuar në kërkesa nga të dyshuarit e zakonshëm në Kongresin e SHBA që Gjeorgjia dhe Ukraina të pranohen në aleancë, e cila me të vërtetë do të krijonte një kërcënim ekzistencial për Rusinë, ndaj së cilës do t’i përgjigjet. Ka pasur gjithashtu disa sugjerime që Izraeli të bashkohet me NATO-n. Një luftë që askush nuk dëshiron as në Lindjen e Mesme dhe as në Evropë nuk mund të jetë rezultat nëse planet e zgjerimit japin fryte.

Duke mos pasur asgjë tjetër përveç se idesë të përkeqësojnë rusët, aleanca ka shkuar së bashku me disa nga veprimet e neveritshme transnacionale të krijuara fillimisht për shkak të Luftës Globale kundër Terrorit të iniciuar nga presidenti amerikan George W. Bush. Aleanca e NATO-s aktualisht ka 8,000 anëtarë të shërbimit që marrin pjesë në një mision trajnimi në Afganistan dhe vendet e saj kryesore anëtare kanë qenë gjithashtu pjesë e koalicioneve të ndryshme që Uashingtoni u ka dhënë ryshfet ose detyruar. NATO ishte gjithashtu e përfshirë në mënyrë aktive në mashtrimin që e ktheu Libinë në një shtet gangsterësh. Ajo kishte qenë më parë kombi më i zhvilluar në Afrikë. Aktualisht ushtarët francezë dhe britanikë janë pjesë e Operacionit Zgjidhja e Brendshme (mos i doni emrat!) Në Siri edhe vetë NATO është pjesë e Koalicionit Global për të mposhtur ISIS-in.

NATO tani do të bëjë pjesën e vet për të ndihmuar në mbrojtjen e Shteteve të Bashkuara kundër sulmeve terroriste. Të mërkurën e kaluar Sekretari i Përgjithshëm i aleancës, Jens Stoltenberg foli në telefon me Presidentin Donald Trump, në vazhdën e bisedimeve pas vrasjes së gjeneralmajorit iranian Kasem Sulejmani në Aeroportin Ndërkombëtar në Bagdad. Vrasja me sa duket u krye duke përdorur raketa të gjuajtura nga një dron amerikan “Reaper” dhe u justifikua nga Sh.B.A. duke pretenduar se Sulejmani ishte një terrorist për shkak të lidhjes së tij me forcat e Quds të listuara si terroriste. Gjithashtu u pohua se Sulejmani ishte duke planifikuar një sulm në Ambasadën e Sh.B.A në Bagdad dhe do të kishte vrarë “qindra” amerikanë. Provat që mbështesin pretendimet ishin aq të çuditshme saqë disa republikanë nuk pranuan asgjë në zinxhirin e ngjarjeve.

Në sulm vdiqën gjithashtu nëntë irakenë, përfshirë gjeneralin irakian që drejtoi Kata’Ib Hezbollah Militia, i cili ishte përfshirë në ushtrinë irakene për të luftuar kundër grupit terrorist ISIS. Gjatë javës, para ekzekutimit të Sulejmani, Sh.B.A kishte organizuar një sulm ajror që vrau 25 anëtarë irakenë të Kata’Ib, incidenti që më pas shkaktoi trazirat në Zonën e Gjelbër pranë Ambasadës Amerikane të Bagdadit.

Duke pasur parasysh që sulmet e supozuara si akte terroriste ndodhën shtatë mijë milje larg nga Shtetet e Bashkuara, është e vështirë të përkthehet si rasti që SHBA u kërcënuan drejtpërdrejt duke kërkuar një përgjigje nga NATO sipas nenit 5. Padyshim që Departamenti i Shtetit dhe Mike Pompeo do të pretendojnë se Ambasada e saj është territor sovran dhe pjesë e Shteteve të Bashkuara. Është një argument i guximshëm, por pa dyshim që do të bëhet. Shtëpia e Bardhë ka bërë tashmë një kërkesë të ngjashme për sovranitet përballë dy bazave të Sh.B.A-së në Irak që u goditën nga dyzinë raketash iraniane një ditë pas vrasjes së Sulejmanit. Për dallim nga rasti i Sulejmani dhe grupit së tij, askush nuk u vra nga sulmet iraniane, ndoshta një synim i gabuar me qëllim për të shmangur një përshkallëzim të konfliktit.

Përkundër faktit se nuk kishte ndonjë kërcënim real dhe asnjë bazë për një thirrje për armë, të mërkurën e kaluar, Sekretari i Përgjithshëm i NATO-s Jens Stoltenberg foli përmes telefonit me Presidentin Donald Trump “për zhvillimet në Lindjen e Mesme”. Një njoftim për shtyp i NATO-s deklaroi që të dy diskutuan “situatën në rajon dhe rolin e NATO-s”.

Sipas njoftimit për shtyp “Presidenti kërkoi nga Sekretari i Përgjithshëm që NATO të përfshihej më shumë në Lindjen e Mesme. Ata ranë dakord që NATO mund të kontribuonte më shumë për stabilitetin rajonal dhe luftën kundër terrorizmit ndërkombëtar”. Një postim në twitter i zv / sekretarit të shtypit të Shtëpisë së Bardhë Judd Deere më vonë konfirmoi se Trump “kishte theksuar vlerën e NATO-s duke rritur rolin e tij në parandalimin e konfliktit dhe ruajtjen e paqes në Lindja e Mesme”. Para telefonatës, Trump kishte njoftuar se ai do t’i kërkonte NATO-s “të përfshihej shumë më tepër në procesin e Lindjes së Mesme”.

Ndërsa koncepti i Trump i një procesi paqeje është dorëzimi total nga ana e palëve të synuara, qofshin ato palestineze apo iraniane, do të jetë interesante të shihet se si funksionon marrëveshja e re. Dërgimi i ushtarëve në vende të paqëndrueshme për të bërë gjëra të panevojshme si pjesë e një strategjie jo-ekzistuese nuk do të jetë gjë mirë për shumë evropianë. Ata as nuk duhet të qëndrojnë mirë me amerikanët./Gazetaimpakt/strategic-culture/

NDANI KËTË POSTIM

Mund tju interesojne