Lojërat e luftës përshkallëzojnë tensionet në Mesdheun Lindor midis Turqisë dhe Greqisë

Nga: Mehmet Acet

Një raport interesant për një dorëheqje të caktuar mbërriti javën e kaluar nga ana tjetër e Egjeut.

Personi që u tërhoq ishte këshilltari i Sigurisë Kombëtare i Kryeministrit Grek Kyriakos Mitsotakis, Alexandros Diakopoulos.

Ajo që e bën çështjen interesante nuk është dorëheqja e Diakopoulos, por arsyeja që e mbështet atë.

Duke iu referuar anijes sizmike të Turqisë, Oruç Reis, duke kryer eksplorime në ujërat e hapura të Mesdheut Lindor, Diakopoulos kishte thënë: “Po vëzhgon daljen kontinentale Greke dhe po shënon rajonin”.

Arsyeja e dorëheqjes së tij ishte pikërisht kjo deklaratë.

A ka ndonjë gjë të gabuar apo të çuditshme në këtë deklaratë që kërkon që ai të tërhiqet?

Jo, në rrethana normale jo.

Që nga ajo kohë, ka qenë një fakt i njohur që Oruç Reis do të vazhdonte kryerjen e operacioneve në zonë deri në dt 23 të muajit.

Sidoqoftë, kjo ngjarje ishte mjaft intriguese pasi tregon për atmosferën aktuale në Greqi në lidhje me mosmarrëveshjen e Mesdheut Lindor dhe krizën me Turqinë, dhe tensionin psikologjik që po përjeton politika greke.

Le të shtjellojmë:

Argumenti që qeveria greke po përdor në politikën e saj të brendshme është: “Ne nuk po lejojmë që Oruç Reis të kryejë aktivitete kërkimore”.

Deklarata e këshilltarit të mbrojtjes kombëtare të Mitsotakis, nga ana tjetër, nënkuptonte se kjo teori nuk ka bazë dhe është larg reflektimit të së vërtetës.

Kështu, opozita u ngrit kundër kësaj deklarate dhe akuzoi qeverinë se “mashtroi publikun”.

Në këto rrethana, Diakopoulos tha: “Megjithëse nuk kisha ndonjë qëllim të tillë, deklarata që bëra dje çoi në konfuzion dhe shkaktoi probleme për kryeministrin dhe qeverinë. Unë e pranoj përgjegjësinë dhe kështu unë jap dorëheqjen”, dhe bëra atë që tha ai.

Kohë të tensionuara në Mesdhe

Athina nuk kursen asnjë përpjekje për t’i kthyer tensionet e Mesdheut Lindor me Turqinë në një problem evropian.

Sipas një zyrtari të nivelit të lartë turk, fjalët e të cilit unë citova më parë dhe kuptohen më mirë këto ditë pasi mendimet e tij ishin “në pikën”: “Ata po e përshkallëzojnë atë qëllimisht. Ata po veprojnë sipas mendimit, “Le të bëjmë një veprim të këtij lloji që të mund ta tërheqim Evropën në anën tonë.”

Kur Greqia mori vendimin për të kryer një stërvitje në një zonë të gjerë duke përfshirë rajonin në të cilin ndodhet Oruç Reis, Ankaraja nuk harxhoi kohë për t’u përgjigjur dhe njoftoi se do të zhvillojë një stërvitje pikërisht në jug të Kretës.

Pas këtij njoftimi, Presidenti Rexhep Tajip Erdogan deklaroi fjalitë e mëposhtme, të cilat dërguan mesazhe të ndryshme:

“Nga tani e tutje, Greqia është shkaku i vetëm pas çdo ngjarje negative që ka mundësi të ndodhë në rajon. Ai do të jetë i vetmi vend i dëmtuar. Ata që shërbyen për Greqinë para flotës turke nuk do të shihen askund nesër”.

Eshtë e qartë se fjalët e Erdoganit përmbajnë një paralajmërim të qartë për Athinën.

Presidenti po e dërgon qartë mesazhin: “Mos u mashtroni nga ata që ju provokojnë kundër Turqisë”.

Franca po provokon Greqine, Gjermania punon për ndërmjetësimin e mardhënieve mes Athinës dhe Ankarasë, por përse?

Të gjithë e dinë se cili vend ju vjen në mendje kur përmendim provokimin e Athinës.

Franca.

Administrata e Emmanuel Macron jo vetëm që po mbështet Greqinë në Mesdheun Lindor, por gjithashtu po e provokon atë kundër Turqisë.

Sidoqoftë, e justifikon këtë me “mbrojtjen e kufijve të Bashkimit Evropian”.

Ndërkohë, ekziston një vend që shqetësohet nga qëndrimi provokues i Francës dhe sjellja e brishtë e Greqisë me inkurajimin e Macron.

Gjermania.

Nëse çështja me të vërtetë ishte mbrojtja e kufijve të Bashkimit Evropian, a nuk pritet që Berlini të reagojë para Francës?

Nëse duhet të gjejmë një përgjigje të arsyeshme për një pyetje të tillë, duhet të thuhen gjëra të tjera.

Eshtë e mundur të konstatosh një mori përfundimesh, megjithatë përgjigja ime për këtë pyetje është si më poshtë:

Ka pasur disa mosmarrëveshje dhe konflikte të fshehta për çështje të shumta themelore midis Francës dhe Gjermanisë për shumë kohë.

Nëse kujtoni, Gjermania ishte vendi më i shqetësuar në BE nga deklarata e Macron-it “NATO është e vdekur nga truri” në fund të vitit 2019.

Kur Macron tha këto fjalë, Kancelarja gjermane Angela Merkel kishte reaguar pas dyerve të mbyllura dhe i tha:

“Jam e sëmurë dhe e lodhur nga këto pjesëmarrje. Në mënyrë që të ulem dhe të shijoj një filxhan çaj me ju, unë po marr gota që ju prishni çdo ditë dhe i ngjis përsëri e përsëri”.

Ndoshta duhet të kërkojmë arsyet që e shtyjnë Francën dhe Gjermaninë të ndërmarrin kurse të ndryshme veprimi në lidhje me Mesdheun Lindor.

Fakti është që entuziazmi i Macron për të qenë njeri i fortë i BE-së e shqetëson Berlinin.

Franca, e cila forcoi aftësinë e saj ushtarake me avantazhet e paraqitura nga status quo që zhvilluan pas Luftës së Dytë Botërore, po bën manovra prej kohësh, kur fuqia ushtarake do të ketë një autoritet më të madh mbi ekonominë kundër Gjermanisë, një vend që është i ngarkuar nga disavantazhet shumë të njëjtë të status quo-së.

Ministri i Jashtëm gjerman Heiko Maas fillimisht udhëtoi në Athinë të martën dhe më pas mbërriti në Ankara në një mision për të ndërmjetësuar midis dy vendeve.

Ne do të vazhdojmë të ndjekim rezultatet e kësaj vizite jo në kontekstin e tensioneve midis Turqisë dhe Greqisë, por duke marrë parasysh se si do të ndikojë ajo në atmosferën e fshehtë të “luftës së ftohtë” midis Francës dhe Gjermanisë. /GazetaImpakt/yenisafak/

NDANI KËTË POSTIM

Mund tju interesojne