Manifesti i urrejtjes: Çfarë kanë të përbashkët terroristët e bardhë

Nga Ramzy Baroud

Crusius, Tuarant dhe shumë terroristë të tillë të cilët janë të lidhur përmes një lidhjeje të thellë që tejkalon pretendimin e supozuar të sëmundjes mendore në diçka me të vërtetë të keqe.

Nëse sulmuesi El Paso do të kishte qenë myslimane, ”shkroi Bayoumi në gazetën britanike Guardian më 6 gusht, Presidenti amerikan Donald Trump “do të hidhte

akuza të tilla si” Islami na urren “në drejtim të muslimanëve dhe duke mos informuar publikun në lidhje me video lojërat “.

Bayoumi u referohej standardeve të dyfishta që përcaktojnë pjesën më të madhe të ligjërimeve zyrtare dhe mediatike perëndimore në lidhje me dhunën.

Kur pretendohet se dhuna është ushtruar nga nje mysliman, atëherë çështja bëhet çështje e sigurisë kombëtare dhe trajtohet kategorikisht si një veprim i terrorizmit.Kur autori është një mashkull i bardhë, atëhere është histori krejt tjetër.

Më 3 gusht, 21-vjeçari Patrick Crusius kreu një sulm masiv në një dyqan Walmart në El Paso të Teksasit, duke vrarë 22 njerëz të pafajshëm.

As autoritetet amerikane dhe as media nuk e përdorën termin “terrorizëm” për të përshkruar aktin e rëndë.Në vend të kësaj, Departamenti i Drejtësisë po “konsideron seriozisht” ngritjen e akuzave federale të krimit të urrejtjes ndaj vrasësit, raportoi CNN.

Nga ana tjetër, Trump arsyetoi se “sëmundja mendore dhe urrejtja tërheq këmbëzën, jo armën”,në një përpjekje tjetër për zbardhjen e krimeve të dhunshme nga individëve të bardhë.

Shpjegimi i “sëmundjes mendore” ka shërbyer si arsyetimi i përshtatshëm për çdo dhunë të ngjashme. Për shembull, kur 28-vjeçari Ilan Long hapi zjarr ndaj studentëve të kolegjit në Thousand Oaks, California, në nëntor 2018,duke vrarë 12 persona, Trump ofroi këtë logjikë. “Ai ishte një person shumë i sëmurë mendor,” duke iu referuar Long.”Ai është shumë i sëmurë – mirë, është një problem i shëndetit mendor. Ai është një qenush shumë i sëmurë. Ai ishte një djalë shumë, shumë i sëmurë ”.

Argumenti i sëmundjes mendore u injektua në mënyrë të përsëritur, përfshirë marsin e kaluar, kur Brenton Tarko hapi zjarr ndaj adhuruesve myslimanë në Christchurch, Zelanda e Re, duke vrarë 51 njerëz.

“Unë mendoj se është një grup i vogël njerëzish që kanë probleme shumë, shumë serioze,” tha Trump për sulmin terrorist anti-myslimantë Tuarant.

Krahasoni këtë me përgjigjen e Trumpit për vrasjen e 14 personave në San Bernardino, Kaliforni, për të cilën u fajësuan dy muslimanë.Trump menjëherë caktoi fjalën “terrorizëm” në aktin e dhunshëm, ndërsa bëri thirrje për një “mbyllje totale dhe të plotë” të hyrjes së myslimanëve në Shtetet e Bashkuara, “derisa përfaqësuesit e vendit të kuptonin se çfarë po ndodhte”.

Por ne, në fakt, e dimë “çfarë po ndodh”, një e vërtetë që tejkalon standardet tipike perëndimore të dyfishta.Crusius, Tuarant dhe shumë terroristë të tillë të bardhë janë të lidhura përmes një lidhjeje të thellë që tejkalon pretendimin e supozuar të sëmundjes mendore në diçka edhe më të keqe.

Këta individë janë të gjithë pjesë e një fenomeni më të madh, një bashkimi të qeverive të ndryshme ultra-nacionaliste, lëvizjeve politike dhe grupeve në të gjithë botën, të gjithë të bashkuar nga urrejtja e tyre për emigrantët, refugjatët dhe muslimanët.

Crusius dhe Tuarant nuk ishin terroristët “e vetëm”, pasi disa do të donin që ne të besonim.Edhe nëse ata do të ishin përgjegjës të vetëm për vrasjen masive të atyre njerëzve të pafajshëm, ata përsëri janë anëtarë të një rrjeti të madh, ideologjik, militant, i cili është i dedikuar për përhapjen e urrejtjes dhe racizmit, një që i sheh emigrantët – veçanërisht muslimanët, si “pushtues”.

Në “manifestin” e tij, një dokument 74-faqesh që ai postoi në internet pak para se të kryente veprimin e tij të urryer, Tuarant përmend referencat e ekstremit të djathtë, ideologët racistë që e frymëzuan atë, së bashku me shokët e tij “etno-ushtarë” – vrasës me mendje të njëjtë që kryenin veprime po aq të tmerrshme kundër civilëve.

Jo rastësisht pasi u bë pjesë e një teorie konspirative Taurant e quajti dokumentin e tij “Zëvendësim të Madh”, njësoj si ajo që u bë popullore nga një mbështetës i fortë i Izraelit, Renaud Camus.

Camus është një shkrimtar famëkeq francez, “Zhvendosja e madhe” e të cilit, një interpretim edhe më ekstrem i Përplasjes së Qytetërimeve të Francis Fukuyama, parashikon një konflikt global që i sheh muslimanët si armiq të ri.

Zëvendësimi i Madh, së bashku me materiale tjera të tilla, të njohura gjerësisht nga e djathta ekstreme, paraqesin bazën ideologjike për përpjekjet, deri vonë, të çorganizuara dhe të shkëputura nga lëvizjet e ndryshme ultra-nacionaliste nëpër botë, të gjithë të bashkuar në dëshirën e tyre për të trajtuar “pushtimin musliman”.

Ajo që i bën supremacistët e bardhë të dhunshëm edhe më të rrezikshëm është fakti që tani ata kanë miq në vende të larta. Refuzimi i Trumpit për të adresuar çështjen e militantizmit të bardhë në mënyrë serioze nuk është rastësi. Por presidenti amerikan nuk është vetëm. Ylli në rritje i politikës italiane, Matteo Salvini, ka një simpati të madhe për lëvizje të tilla. Pas masakrës së Christchurch, ministri italian i mbrojtjes nuk pranoi të dënojë ekstremistët e bardhë. Në vend të kësaj, ai tha: “I vetmi ekstremizëm që duhet të trajtohet me kujdes është ai islamik”.

Lista e ideologëve të ekstremit të djathtë dhe përfituesve të tyre është e gjatë dhe vazhdon të zgjerohet. Por fjalimi i tyre i mbushur me urrejtje dhe “teoritë” shqetësuese, së bashku me magjepsjen e tyre me dhunën dhe racizmin izraelit, nëse nuk do të ishte për çmimin e lartë të dhunës që shoqërohet tani me këtë lëvizje do të ishin caktuar në koshin e historisë.

Kuptimi ynë për dhunën nacionaliste të bardhë duhet të kalojë përtej argumentit të dy standardeve në një analizë më të shëndetshme të lidhjeve ideologjike që lidhin këta individë dhe grupe së bashku. Në analizën përfundimtare, asnjë formë e dhunës që synon njerëzit e pafajshëm nuk duhet të justifikohet ose tolerohet, pavarësisht nga ngjyra e lëkurës, feja ose identiteti i autorëve.

Foto shoqëruese: Në këtë 14 Qershor 2019,  paraqitet në vizatimin e sallës së gjyqit, Brenton Tarko, njeriu i akuzuar për vrasjen e 51 personave në dy xhami Christchurch më 15 Mars 2019, i cili shfaqet përmes lidhjes video në Gjykatën e Qarkut Christchurch, nga burgu i sigurisë maksimale në Auckland, ku ai po mbahet, Christchurch, Zelanda e Re./gazetaimpakt/mintpress

NDANI KËTË POSTIM

Mund tju interesojne