SHBA është Izraeli dhe Izraeli është SHBA: VT hedh një vështrim prapa në një artikull që hap sytë që zbulon marrëdhënien në thelbin e saj.
VT dënon spastrimin ETNIK të Palestinezëve nga SHBA/Izraeli
280 miliardë dollarë dollarë amerikanë të taksapaguesve TË INVESTUARA që nga viti 1948 në operacionin e spastrimit etnik dhe pushtimit të SHBA/Izraelit; 150 miliardë dollarë “nAid- dihmë” direkte dhe 130 miliardë dollarë në kontratat “Offense”.
Burimi: Ambasada e Izraelit, Uashington, DC dhe Departamenti Amerikan i Shtetit.
Interesat izraelite dukej se ishin axhenda kryesore për të gjithë presidentët e mundshëm të SHBA-së që merrnin pjesë në konferencën e Komitetit të Marrëdhënieve Publike të Izraelit të Amerikës.
Nga Tariq Al Maeena | Special për Gulf News | Botuar fillimisht më 26 mars 2016
Shtetet e Bashkuara të Izraelit, ose kështu dukej në konferencën e politikave të Komitetit të Çështjeve Publike të Izraelit të Amerikës (AIPAC) të vitit 2016 të mbajtur javën e kaluar. Kandidatët presidencialë të SHBA-ve po kalonin njëri-tjetrin duke pohuar besnikërinë e tyre ndaj një vendi të largët në Lindjen e Mesme të quajtur Izrael.
Ftesat u ishin dërguar të gjithë kandidatëve presidencialë nga të dyja partitë dhe të gjithë konfirmuan shpejt pjesëmarrjen e tyre – Ted Cruz, John Kasich, Donald Trump dhe Hillary Clinton. Bernie Sanders, i cili kandidon për nominimin e Demokratëve, i dërgoi një letër AIPAC duke kërkuar që t’i drejtohej tubimit me video ndërsa ai ishte duke bërë fushatë në Perëndim. Kjo kërkesë u refuzua nga AIPAC, edhe pse në të kaluarën, ata e kishin shtrirë mirësjelljen për Mitt Romney dhe Newt Gingrich. Sanders, i vetmi hebre mes kandidatëve, është gjithashtu më racionali kur bëhet fjalë për politikat izraelite dhe marrëdhëniet e tyre me SHBA-në.
Lobi i fuqishëm, AIPAC, është e vetmja organizatë hebreje amerikane që urdhëron që çdo kandidat presidencial të marrë pjesë në konferencë gjatë vitit zgjedhor çdo katër vjet. Aipac kishte deklaruar se konferenca e saj kombëtare është “i pranishëm nga më shumë anëtarë të Kongresit se pothuajse çdo ngjarje tjetër, përveç një sesioni të përbashkët të Kongresit ose një fjalimi për gjendjen e Unionit”. Në përcaktimin e fuqisë së tij, një ekzekutiv në Aipac njëherë i vuri në dukje një pecete dhe u mburr: “E shihni këtë pecetë? Në 24 orë, ne mund të kishim nënshkrimet e 70 senatorëve në këtë pecetë.
Zëri Hebre për Paqe (JVP) e quajti maratonën e fjalimeve të tmerrshme, dëshpëruese dhe të frikshme… “Pavarësisht se kush ishte në skenë. Por ky është AIPAC. Dhe marrëdhënia e tyre me nxitësit e luftës dhe demagogët e islamofobisë – qoftë Pamela Geller, Donald Trump apo Benjamin Netanyahu – ka qenë gjithmonë një përforcim i ndërsjellë. Së bashku ata e çojnë bisedën publike dhe politikat publike në nivele gjithnjë e më të ulëta, duke promovuar politika raciste nga sulmet me dron deri te dërgimi i pafund i miliarda dollarëve në ndihmë ushtarake për Izraelin”.
Trump e filloi përkëdheljen e tij për muskujt sionistë me një mohim: “Nuk erdha këtu sonte për t’ju përkëdhelur për Izraelin. I dua njerëzit në këtë dhomë. Vajza ime Ivanka do të ketë një fëmijë të bukur hebre. Erdha këtu për t’ju folur për të ardhmen e marrëdhënieve amerikane me aleatin tonë strategjik, miqësinë tonë të pathyeshme dhe vëllanë tonë kulturor – e vetmja demokraci në Lindjen e Mesme, shtetin e Izraelit.”
Në shprehjen e politikës së tij të jashtme, Trump tha: “Shtetet e Bashkuara mund të jenë të dobishme si një lehtësues i negociatave, por askush nuk duhet t’i thotë Izraelit se duhet t’i përmbahet një marrëveshjeje të bërë nga të tjerët, mijëra milje larg, që as në të vërtetë nuk është e vërtetë. e di se çfarë po ndodh.” Ai gjithashtu u kujtoi troç liderëve palestinezë “se lidhja midis Shteteve të Bashkuara dhe Izraelit është absolutisht dhe plotësisht e pathyeshme” dhe kritikoi “kulturën e urrejtjes” të rrënjosur tek palestinezët kundër shtypësve të tyre izraelitë. Ai më pas i bëri jehonë linjës së njohur të partisë sioniste se kush e meriton të gjithë fajin – pavarësisht faktit se ata jetojnë si joqytetarë, pa të drejtë vote, nën ligjin ushtarak dhe zjarrin. Por detajet nuk kanë qenë pikat e forta të Trump.
Hillary i kujtoi audiencës se ajo “ishte ulur në dhomat e spitalit izraelit, duke mbajtur duart e burrave dhe grave”. Ajo shtoi se “Një nga gjërat e para që do të bëj në detyrë është të ftoj kryeministrin izraelit [Benjamin Netanyahu] për të vizituar Shtëpinë e Bardhë”, ndoshta duke mos kuptuar se një president i ri që do të marrë detyrën në janarin e ardhshëm do të ketë çështje shumë më të rëndësishme për tu marre. Ajo hodhi poshtë kategorikisht iniciativën e Obamës për të propozuar një zgjidhje të njëanshme për çështjen palestineze/izraelite në Këshillin e Sigurimit të Kombeve të Bashkuara. “Unë do ta kundërshtoja me forcë një veprim të tillë.” A nuk është paqja diçka që një president i mundshëm amerikan po shqyrton dhe promovon? Jo kështu përpara një auditori sionist kryesisht të krahut të djathtë që është në hap të plotë me politikat aktuale izraelite të kolonive të paligjshme dhe spastrimit etnik dhe vrasjes së grave dhe fëmijëve për të arritur këto synime.
Cruz tha: “Më lejoni të jem shumë, shumë i qartë: si president, unë nuk do të jem neutral. Amerika do të qëndrojë pa falje me kombin e Izraelit.” Në vazhdim të fjalimit të tij pro-izraelit, Cruz tha më tej se “Izraeli është një demokraci liberale që ndan vlerat tona, Izraeli është një aleat i palëkundur dhe besnik dhe ndihma jonë ushtarake për Izraelin nuk është bamirësi, por më tepër është duke çuar më tej interesat jetike të sigurisë kombëtare të Shtetet e Bashkuara të Amerikës”. Ai e përfundoi duke brohoritur, “Am Yisrael Chai” që do të thotë “kombi i Izraelit jeton”.
Ishte për të ardhur keq që Aipac i mohoi Sanders një forum për të folur, sepse ai mbi të gjithë të tjerët ka në zemër interesat e vendit të tij. Ai është një hebre, por së pari amerikan dhe nuk ka treguar prirje për t’u muskulur nga lobet e fuqishme sioniste që kërkojnë të mbjellin një kandidat që do të bënte ofertën e tyre në janarin e ardhshëm në Shtëpinë e Bardhë.
Duke gjykuar nga të gjitha shqetësimet që ndodhën javën e kaluar në konferencën e AIPAC në SHBA, nuk është e vështirë të ngatërrohet ai vend me Shtetet e Bashkuara të Izraelit, sepse interesat izraelite duket se janë axhenda kyçe për të gjithë presidentët e mundshëm amerikanë të pranishëm në mbledhjen./VP/GazetaImpakt
Tariq A. Al Maeena është një komentator socio-politik saudit. Ai jeton në Jeddah, Arabia Saudite. Mund ta ndiqni në Twitter në www.twitter.com/@talmaeena
