Nga Hamid avadi
Ndërsa palestinezët dhe njerëzit e ndërgjegjes kudo kanë arsye legjitime për t’u shqetësuar për kthimin e Donald Trump – “ miku më i madh që Izraeli ka pasur ndonjëherë” – në Shtëpinë e Bardhë, ata janë po aq të lehtësuar kur shohin pjesën e pasme të Joe Biden – të vetëshpallur “sionist.”
Kur Biden mori detyrën në janar 2021 pas mandatit të trazuar të Trump, ai u pozicionua si dikush i ngarkuar me pastrimin e rrëmujës së lënë nga paraardhësi i tij megaloman.
Ai e bëri të qartë “mission”-n e tij: të zhbëjë dëmin kolosal të shkaktuar nga Trump dhe të ripozicionojë Shtetet e Bashkuara si një protagonist ndërkombëtar të rëndësishëm, ose ndoshta më të rëndësishëm.
Ndërsa Biden u përpoq të mbulonte axhendën e tij të politikës së jashtme në retorikën e demokracisë dhe rendit, ajo në fakt ka qenë e zhytur në ambicie perandorake. Ai mbikëqyri zgjerimin e aleancës ushtarake të NATO-s, përdori Ukrainën si një peng strategjik për të kundërshtuar Rusinë armike, rriti praninë ushtarake në rajonin Indo-Paqësor për të mbajtur Kinën nën kontroll, dhe e çoi mbështetjen ushtarake amerikane për regjimin izraelit në një nivel krejtësisht të ri.
Vendimi i Biden për të tërhequr me nxitim trupat nga Afganistani në gusht 2021— i nxitur nga dëshira për të kompensuar dështimin e tij për të bindur Barack Obamën që t’i japë fund “longest war”— rezultoi në një kaotik dhe një dalje e turpshme që tërhoqi kritika të ashpra si nga armiqtë ashtu edhe nga miqtë.
Republikanët, të cilët më parë kishin luftuar për të gjetur një terren në sulmet e tyre ndaj demokratëve, shfrytëzuan momentin për ta përshkruar Bidenin si të paaftë.
Ndërsa vlerësimet e miratimit të Biden vazhduan të dobësoheshin, dhimbje koke të tjera politike filluan të shfaqen për sundimtarin e vjetër të sëmurë: një rritje e imigracionit të paligjshëm, inflacion në rritje dhe, nga fundi i vitit 2023, lufta gjenocidale në Gaza, e zhvilluar kryesisht me mbështetjen politike dhe ushtarake të administratës së tij.
Lufta gjenocidale që deri më tani ka marrë rreth 43,800 jetë në Gaza është përhapur muajt e fundit edhe në Liban dhe pjesë të tjera të rajonit, ndarja e opinionit të kombit për Biden dhe shtimi i më shumë shtresave të bashkëpunimit në gjenocid dhe spastrim etnik në trashëgiminë e tij të palavdishme.
Për më shumë se gjysmë shekulli, Biden ka qenë një mbështetës i palëkundur i Izraelit, duke bërë gjithçka në fuqinë e tij si senator, nënkryetar, dhe aktualisht si president— për të lehtësuar dhunën nga regjimi pushtues i armatosur deri në dhëmbë kundër indigjenëve të cilëve u është grabitur gjithçka.
Biden shpesh e quan veten sionist dhe beson se regjimi izraelit është garantuesi i sigurisë dhe sigurisë për hebrenjtë në mbarë botën. Ai e vuri me kënaqësi këtë këndvështrim në politikë kur u bë president.
Mbështetja e Bidenit për Izraelin arriti një pikë vlimi në mes të luftës shkatërruese në Gaza. Pavarësisht fjalëve për jetët e civilëve dhe furnizimit me ndihma humanitare, presidenti në largim i SHBA-së ka siguruar që të mos ketë ndërprerje në rrjedhën e qëndrueshme të armëve, inteligjencës, dhe mbështetje politike për regjimin e Tel Avivit.
Që nga fillimi i luftës nga Izraeli në tetor të vitit të kaluar, administrata Biden ka derdhur më shumë se $17.9 miliardë në paratë e taksapaguesve amerikanë si ndihmë ushtarake për Tel Avivin, një shifër që përbën koston e rimbushjes së armëve dhe municioneve që ushtria izraelite po varfëron me shpejtësi në Gaza dhe Liban.
Sipas ligjit amerikan, Uashingtonit i ndalohet të ofrojë ndihmë ushtarake për subjektet ose grupet e huaja të përfshira në shkelje të rënda të të drejtave të njeriut. Administrata Biden ka mbyllur mjerisht një sy ndaj këtij vija të kuqe të SHBA-së të frenuar në të ashtuquajturin Leahy Law— kur bëhet fjalë për regjimin izraelit.
Sigurisht, Izraeli ka rënë dakord të përdorë armët amerikane vetëm në “self-defense.” Administrata Biden, si ato para saj, e ka bërë të qartë qëndrimin e SHBA-së: ndëshkimi kolektiv i palestinezëve të pambrojtur bie nën doktrinën e “-vetëmbrojtjes.”
Ndërsa Gaza vazhdon të digjet nën bombardimet e pamëshirshme izraelite, Biden po mbikëqyr aktin përfundimtar në përkushtimin e tij ndaj agjendës më ekstreme të Izraelit: shfarosjen e palestinezëve përmes gjenocidit dhe spastrimit etnik.
Edhe pse kryeqytetet botërore shpërthyen në protesta masive në një shkallë të paparë që nga mitingjet mbarëbotërore kundër pushtimit amerikan të Irakut, administrata Biden ka mbetur e rrënjosur në izolimin e saj ndërkombëtar, votimi kundër njëmbëdhjetë rezolutave të OKB-së për armëpushimin e Gazës, vendbanimet ilegale izraelite dhe anëtarësimin e plotë palestinez në Kombet e Bashkuara.
Duke vepruar kështu, Biden është fajtor për injorimin e kërkesave të votuesve amerikanë, të cilët e kanë bërë të qartë zërin e tyre përmes mitingjeve të shpeshta në rrugë, duke i kërkuar presidentit të tyre të ndalojë transferimin e armëve në Izrael dhe t’i japë fund bashkëpunimit të SHBA në gjenocid.
Tepër i vetëdijshëm për kundërshtimin në rritje ndaj krimeve të luftës të Izraelit brenda dhe jashtë vendit—, veçanërisht në një sezon zgjedhor—Biden dhe rrethi i tij i ngushtë janë përpjekur të tregtojnë një tregim se po i bëjnë presion Netanyahut për të siguruar mbrojtjen e jetës civile dhe infrastrukturës në Gaza.
Paraqitjet e shpeshta nga zyrtarët dhe këshilltarët e Biden në emisionet amerikane, duke i kërkuar Izraelit të mbrojë civilët palestinezë dhe të propozojë “ pauza humanitare,” nuk ka qenë gjë tjetër veçse një shfaqje anësore groteske për të fshehur rolin e administratës për t’i mundësuar “ ale”-s së saj më të madhe të masakrojë gratë dhe fëmijët palestinezë të pambrojtur në një shkallë industriale.
Kjo do të funksiononte nëse historia nuk do të ekzistonte. Në rastin e Biden, historia është e zhurmshme dhe e qartë.
Disa do të argumentonin se Biden ka ende një mundësi, përpara se mandati i tij të përfundojë zyrtarisht, për t’i bërë presion Izraelit që të ndërpresë agresionin e tij në Gaza, ku mbi dy milionë civilë palestinezë janë vrarë, plagosur, ose të zhvendosur në më shumë se një vit fushatë gjenocidale të pamëshirshme.
Megjithatë, ka shumë pak gjasa që Biden të veprojë sipas imperativit moral dhe të ekzekutojë një ndryshim të madh politik duke u tërhequr nga angazhimi i tij për ndihmën ushtarake shumë miliarda dollarëshe për Izraelin.
Deri më tani protesta masive, aktivizëm studentor, dhe mospajtimet e brendshme brenda Departamentit të Shtetit të SHBA-së dhe agjencive të tjera federale në lidhje me bashkëpunimin e administratës në gjenocidin e Gazës nuk kanë arritur të rindezin një llogari për Biden.
Besnikëria e tij historike ndaj entitetit të paligjshëm sionist do të kufizojë aftësinë e tij për të bërë gjënë e duhur në ditët e mbetura të presidencës së tij të çalë.
Trashëgimia e Biden do të përcaktohet dhe mbahet mend përgjithmonë për mijëra fëmijë palestinezë të copëtuar nga bombat e prodhuara nga SHBA në gjenocidin më të madh në historinë moderne.
Ai do të mbahet mend përgjithmonë për gjenocidin që vazhdon të marrë jetë të pafajshme ndërsa unë e shkruaj këtë.
Hamid Javadi është një gazetar dhe komentator i lartë iranian me bazë në Teheran./presstv
