Turqia shënoi të hënën 948-vjetorin e betejës së Manzikert (Malazgirt), e cila ende bën jehonë të thellë në historinë e Anadollit dhe botës.
Me 26 Gusht 1071, ushtritë e turqve selxhukë dhe Perandorisë Bizantine u përplasën në rrafshinën e Manzikert në atë që tani është në lindje të Turqisë Muş. Beteja përfundoi në një fitore vendimtare për selxhukët.
Fitorja e Sulltan Alp Arslanit (Luanit e Zemrës) përshpejtoi rënien e Perandorisë Bizantine dhe bëri që shumë fise turke të vendosen në rajon, duke i hapur rrugën si Perandorisë Osmane ashtu edhe Republikës moderne të Turqisë.
Beteja gjithashtu fitoi një vend unik në historinë ushtarake turke, pasi selxhukët fituan betejën pavarësisht vështirësisë dhe shanseve të pakta që kishin. Ushtria e tyre ishte e paktë në numër në raport gati dy me një, me vetëm 25,000 ushtarë në krahasim me 50,000 të ushtrisë bizantine.
Strategjia e gjysmëhënës së Sulltan Alp Arslan (Turan) luajti një rol kryesor në betejë. Në këtë manovër tradicionale turke, krahët e selxhukëve u përpoqën të rrethonin bizantinët, ndërsa forcat e tyre qendrore falsifikuan një tërheqje për të krijuar konfuzion.
Rezultati i betejës dobësoi kontrollin e Perandorisë Bizantine në Anadoll dhe përfundimisht çoi në shpërbërjen e saj, si dhe në formimin e beylikëve (principatave) të reja turke, dhe madje, shekuj më vonë, Perandorisë së fuqishme Osmane.
Dje, dhjetëra mijëra turq shënuan përvjetorin e kësaj beteje ndërsa ata u mblodhën në rrafshinën Malazgirt, ku u mbajt një festival për këtë fitore.
Organizatorët prisnin mbi 200,000 njerëz të merrnin pjesë në festival, i cili përveç festimit të historisë synonte edhe forcimin e unitetit dhe ndërgjegjësimit kombëtar.
Pjesmarrësit gjithashtu shijuan një sërë aktivitetesh tradicionale turke gjuajtje me hark, harku i kalit, hedhja e shtizës dhe mundjet. Ata gjithashtu shijuan shfaqje nga grupe folklorike që performonin vallet tradicionale.