Vdekja e Navalnyt do të nxisi edhe më tej rusofobinë në Perendim!

Nga Agim Kasemi

Vdekja e Alexei Navalny bëri xhiron e botës. I burgosur pas kthimit të tij në Rusi pas një helmimi të dyshuar për të cilin ishte transferuar në Gjermani (me pëlqimin e Moskës), ai vdiq sot në një burg siberian.
Vdekja e Navalny, intervista e Putinit dhe lufta në Ukrainë
Vdekja e tij vjen si një ndihmë për propagandën anti-ruse që po lufton kohët e fundit. Intervista e Tucker Carlson me Putinin, “ndoshta ngjarja më e ndjekur e informacionit në histori”, siç shkruante Ron Paul, kishte rihapur imazhin e Carit në botë. Vdekja e Navalny do të ketë efektin e errësimit të asaj interviste, nëse jo ta zhytë atë me një efekt të rëndë. Dhe kushdo që guxon të flasë për të me terma lavdërues ose ta ngrejë përsëri, do të cilësohet si lakei i diktatorit që bëri një disident të vdiste në gulag (duke supozuar se do të shkojë mirë). Vdekja nuk do të ketë vetëm pasoja propagandistike, por edhe praktike. Mbështetësit e luftës së pafund në Ukrainë nuk janë në gjendje të kapërcejnë rezistencën e republikanëve të Dhomës së Përfaqësuesve të SHBA, të cilët janë kokëfortë në refuzimin e tyre për të votuar për financimin e ri për Kievin.
Paketa e re e ndihmës – e lidhur me të tjerat që synojnë Izraelin dhe Tajvanin – tani po shqyrtohet nga Dhoma e Përfaqësuesve. Vdekja e Navalny do të përdoret si një kupë kundër republikanëve kundërshtarë, të cilët do të cilësohen si kolona e pestë e diktatorit rus. Nëse ata dorëzohen, lufta, aktualisht e destinuar të përfundojë për shkak të mungesës së fondeve, do të rifillojë. Dhe vdekja e një njeriu do të jetë një pararojë e vdekjes për shumë të tjerë (gjithashtu kini parasysh se, derisa të përfundojë, rreziku i një zgjerimi të konfliktit mbetet).
Për më tepër, vdekja e të arrestuarit do të mbulojë tërheqjen ukrainase nga Adviika, e cila është gati të bjerë. Në vend të humbjes së strategjisë së çmendur ukrainas-NATO, do të flasim për disfatën e trishtueshme që iu shkaktua forcave trima ukrainase (kuptohet se u dërguan në thertore…). Dhe do të tundet për të denoncuar më ashpër alarmin mbi kërcënimin rus, i cili do të kërcënonte lirinë e shndritshme të Evropës dhe të gjithë botës. Edhe më shumë armë në Kiev…
Navalny dhe Assange, tregime të kundërta
Me pak fjalë, Navalny, i cili ishte në shërbim të perëndimit, do t’i shërbejë kauzës së tyre edhe kur të vdesë, ku vdekja duhet t’i lërë hapësirë ​​dhembshurisë njerëzore, e cila nuk duhet t’i mohohet askujt. Sa i përket diktatorit të supozuar të Perandorisë Lindore që e çoi disidentin në burg, paralelja është e lehtë me fatin e Julian Assange, disidentit që Perandoria Perëndimore po e lë të vdesë në një gulag të një shenje dhe ngjyre tjetër në heshtjen absolute të media zyrtare. Mund të jetë me interes të theksohet se mediat që kanë monitoruar respektimin e heshtjes në lidhje me fatin e Assange janë të parat që qajnë për fatin e trishtuar të Navalny dhe janë indinjuar kundër shtypësit, por është e kotë të vëmë në dukje të dukshmen.
Së fundi, ky lajm do të mbulojë tmerret e Gazës për disa ditë (ose të paktën shpresojmë në një kohë të kufizuar), në mënyrë që kasaphana të vazhdojë me më pak shqetësim. Mund të vini bast se më shumë bojë do të rrjedhë mbi vdekjen e Navalny-t sesa mbi vdekjen e mijëra fëmijëve në Gaza. Është mekanizmi, duhet të jetë kështu, shkruante Aldo Moro në kujtimet e tij. Ka të ngjarë që Putin madje të akuzohet se ka eliminuar disidentin, një ushtrim i lehtë për disa qarqe propagandistike pak a shumë ekstreme. Në këtë pikë mund të theksojmë vetëm se Navalny nuk shkaktoi asnjë shqetësim nga burgu. Vdekja e tij, megjithatë, do të ketë jehonë si një goditje kamzhiku brenda mureve të Kremlinit, i cili kishte pritur Carlson vetëm disa ditë më parë.
Vetëkuptohet se vdekja do të ftohë më tej marrëdhëniet Lindje-Perëndim, të cilat tashmë janë degraduar në nivelet më të ulëta. Times of Cold War 2.0, në të cilën, megjithatë, rreziqet janë shumë më ndryshe se atëherë, kur Perëndimi ende udhëhiqej nga një udhëheqje politike, me një P të madhe, dhe jo nga njerëz në mëshirën e aparatit ushtarak industrial të SHBA-së dhe nga Techno-Connected finance./gazetaimpakt

NDANI KËTË POSTIM

Mund tju interesojne