Gjendja e të krishterëve palestinezë dhe e së djathtës amerikane

Nga Walid Tamtam

Që nga 7 tetori, trazirat dhe kritikat ndërkombëtare në rritje mbi gjenocidin e “Izraelit” ndaj popullit të Gazës kanë nxjerrë në dritë padrejtësi të panumërta, duke përfshirë vrasjen e dy grave, Naheda Anton dhe vajzës së saj Samar Anton jashtë Kishës së Familjes së Shenjtë në Gaza. Kjo ngjarje ka shkaktuar një sërë ngjarjesh që nxjerrin në pah vëmendjen ndaj një popullate shpesh të harruar dhe të injoruar qëllimisht, të krishterëve palestinezë.

Edhe me gjithë ekspozimin e gjendjes së vështirë të palestinezëve dhe të krishterëve palestinezë, ka ende përpjekje të qëllimshme për t’i heshtur ata. Në dhjetor, dy të krishterë palestinezë u shënjestruan dhe u vranë nga Snajperët e IOF, shtatëdhjetë vjeçarja Nahida Khalil Anton dhe vajza e saj 50 vjeçare, Samar Kamal Anton. Pas vrasjes në janar, nënkryetari i bashkisë së Al-Kuds-it të pushtuar, Fleur Hassan-Nahoum, i cili u intervistua në lidhje me IOF që synonte civilët që kërkonin strehim në kishat katolike të Gazës, u përpoq të përgënjeshtrojë këto pretendime duke pretenduar në mënyrë absurde se nuk ka të krishterë në Gaza.

Anëtarët e diasporës së krishterë palestineze janë ngritur duke reasguar për të informuar komunitetet e tyre për ekzistencën dhe gjendjen e tyre. Layla Moran, një deputete Liberal Demokrate në Mbretërinë e Bashkuar, familja e gjerë e së cilës sapo ka arritur të ikë nga Gaza në Bahrein. Deputetja Moran ndau frikën e saj në një intervistë me “The Guardian” dhjetorin e kaluar në lidhje me mbijetesën e të afërmve të saj që ishin strehuar në një kishë në Gaza, duke u shqetësuar nëse do të mbijetonin për të parë një Krishtlindje tjetër, duke pasur parasysh sulmin e vazhdueshëm ndaj shumë të krishterëve të pafajshëm.

Në Shtetet e Bashkuara, ish-kongresmeni amerikan, i pari i trashëgimisë palestineze, tani kandidon për një vend në Senat në Michigan, Justin Amash, theksoi të afërmit e tij që u vranë në tetor, në sulmin ndaj Kishës Ortodokse të Gazës Shën Porfiri në Gaza, duke postuar në Tëitter. ” O Zot, Jepu prehje, shpirtrave të tyre dhe kujtimet e tyre qofshin të përjetshme”, shkroi Amash, i cili u bë i pari palestinezo-amerikan që shërbeu në Kongres në 2011. Z. Amash ka qenë gjithashtu një kritik i zëshëm i figurave të krahut të djathtë, të cilët kanë kërkuar të dehumanizojnë palestinezët si Mark Levin i Fox-it, i cili shkroi një kolonë; “Nuk ka palestinezë të pafajshëm”, duke argumentuar pikërisht atë që përshkruan titulli.

Ndoshta ngjarja më domethënëse në media që lidhet me të krishterët palestinezë është intervista e papritur e Tucker Carlson me Pastorin Ungjillor Palestinez nga Beit Lahm, Isaac Munther, i cili ka qenë aktiv në angazhimin publik në emër të çështjes palestineze. Që kur prezantuesi konservator i talk shoë-s shpërtheu në radhët e Fox Neës, narrativat rreth politikës së jashtme të SHBA-së kanë ndryshuar në mënyrë drastike nga emri i njohur dikur për shitblerjen e pikave të bisedimeve të Departamentit të Shtetit mbi luftën në Irak. Komenti i Tucker Carlson “Një temë konsistente e politikës së jashtme amerikane është se janë gjithmonë të krishterët ata që vuajnë”, tërhoqi reagime të konsiderueshme nga konservatorët e pandërprerë, pro “Izraelit”, të cilët kanë frikë se aleanca sioniste-ungjillore mund të prishet duke shkaktuar rreziqe serioze për zgjedhjet e ardhshme nga mbështetja për “Izraelin” brenda GOP, një parti që kërkon të kritikojë mbështetjen e Biden për “Izraelin” si të dobët. Një tjetër zë më i ri i shquar konservator është komentatorja afrikano-amerikane Candace Oëens, e cila gjithashtu ka ndërprerë lidhjet me ish-punëdhënësin e saj, “The Daily Ëire” për shqetësimet në lidhje me kritikat e saj ndaj Shtetit të Izraelit. Për shkak të intervistës së saj me akademikun e shquar hebre, Norman Finklestein, dhe përplasjeve të shumta në Tëitter me figurat sioniste që zënë hapësirë brenda lëvizjes konservatore, ajo u etiketua si antisemite në shumë raste.

Ndërsa mbështetja amerikane për “Izraelin” zvogëlohet, në përputhje me tendencën ndërkombëtare, GOP po tregon gjithashtu një ulje të simpatisë për “Izraelin” dhe kauzën sioniste. Megjithatë, duket se ka një ndryshim të mundshëm në mënyrën e të treguarit. Ky ndryshim përfshin një formulë tjetër për të dëshmuar një kthesë drastike të narrativave nga një sionist hebre kundër muslimanëve në një pushtim sionist kundër palestinezëve dhe të kuptuarit e Palestinës si një shoqëri me një trashëgimi të krishterë, në vend të një entiteti barbar, siç përshkruhet në mediat kryesore amerikane.

E gjithë kjo po ndodh sepse po bëhet e qartë për komunitetin e krishterë amerikan besnik dhe të pavarur, se populli i Gazës dhe komuniteti i lashtë i krishterë palestinez kanë më shumë besim te mundësitë e ulëta sesa rabinët si Rabini Shmuley, Ben Shapiro, dhe lobi sionist që kanë bërë gabim duke i marrë konservatorët amerikanë si të mirëqenë në mes të gjenocidit që vazhdon./GazetaImpakt/english.almayadeen

NDANI KËTË POSTIM

Mund tju interesojne