Letër e hapur nga Prof Sucharit Bhakdi drejtuar kancelares Merkel

https://www.youtube.com/watch?time_continue=3&v=LsExPrHCHbw&feature=emb_logo

 

Një Letër e Hapur nga Dr. Sucharit Bhakdi, Profesor Emeritus i Mikrobiologjisë Mjekësore në Universitetin Johannes Gutenberg Mainz, për kancelaren gjermane Dr. Profesori Bhakdi bën thirrje për një rivlerësim urgjent të përgjigjes ndaj Covid-19 dhe i kërkon përgjigje Kancelares mbi pesë pyetje thelbësore. Letra është e datës 26 Mars. Ky është një përkthim jozyrtar.

E dashur Kancelare,

Si Ish drejtues i Universitetit Johannes-Gutenberg në Mainz dhe drejtor shumëvjeçar i Institutit për Mikrobiologji Mjekësore, unë ndihem i detyruar të vë në pikëpyetje kritike kufizimet e gjera në jetën publike që ne aktualisht po marrim vetë, me qëllim që të zvogëlohet përhapja e Virusi COVID-19.

Në mënyrë thelbësore nuk është qëllimi im për të ulur rreziqet e virusit ose për të përhapur një mesazh politik. Sidoqoftë, unë mendoj se është detyra ime të jap një kontribut shkencor për të hedhur në perspektivë të dhënat dhe faktet aktuale dhe, përveç kësaj, të bëj pyetje që janë në rrezik të humbasin në debatin e ndezur.

Arsyeja e shqetësimit tim qëndron mbi të gjitha në pasojat me të vërtetë të paparashikueshme socio-ekonomike të masave drastike të mbajtura, të cilat aktualisht janë duke u aplikuar në një pjesë të mëdha të Evropës dhe të cilat tashmë janë duke u praktikuar në një shkallë të gjerë edhe në Gjermani.

Dëshira ime është që të diskutoj në mënyrë kritike dhe me parashikueshmërinë e nevojshme, avantazhet dhe disavantazhet e kufizimit të jetës publike dhe efektet që rezultojnë afatgjata.

Për këtë qëllim, unë jam përballur me pesë pyetje për të cilat nuk janë përgjigjur sa duhet, por të cilat janë të domosdoshme për një analizë të ekuilibruar.

Unë do të doja të ju kërkoja të komentoni shpejt dhe, në të njëjtën kohë, të apeloni në Qeverinë Federale për të zhvilluar strategji që mbrojnë në mënyrë efektive grupet e rrezikut pa kufizuar jetën publike në të gjithë vendin dhe mbjellin farat për një polarizim edhe më intensiv të shoqërisë sesa është tashmë duke u zhvilluar.

Me respektin maksimal,

Prof. em. Dr. med. Sucharit Bhakdi

1. STATISTIKA

Në infektiologjinë e themeluar nga vetë Robert Koch bëhet një dallim tradicional midis infeksionit dhe sëmundjes. Një sëmundje kërkon një manifestim klinik. Prandaj, vetëm pacientët me simptoma të tilla si ethe ose kollë duhet të përfshihen në statistikë si raste të reja.

Me fjalë të tjera, një infeksion i ri, siç matet nga testi COVID-19, nuk do të thotë se kemi të bëjmë me një pacient të sapo sëmurë i cili ka nevojë për një shtrat spitalor. Sidoqoftë, aktualisht supozohet se pesë përqind e të gjithë personave të infektuar sëmuren rëndë dhe kërkojnë ventilim. Parashikimet bazuar në këtë vlerësim sugjerojnë që sistemi i kujdesit shëndetësor mund të mbingarkohet.

Pyetja ime: A bëni dallimet midis personave të infektuar pa simptoma dhe pacientëve aktualë, të sëmurë – d.m.th., tek të cilët zhvillohen simptomat?

2. RREZIKU

Një numër i koronavirusëve kanë qarkulluar për një kohë të gjatë kryesisht pa u vënë re nga media. Nëse duhet të rezultojë se virusi COVID-19 nuk duhet t’i atribuohet një potencial rreziku dukshëm më i lartë sesa viruset korona që qarkullojnë, të gjitha kundërmasat do të bëhen të panevojshme.

Revista Ndërkombëtare e Agjentëve Antimikrobikë të njohur ndërkombëtarisht së shpejti do të botojë një punim që adreson pikërisht këtë pyetje. Rezultatet paraprake të studimit tashmë mund të shihen sot dhe çojnë në përfundimin se virusi i ri NUK është i ndryshëm nga viruset tradicionale të koronës në drejtim të rrezikshmërisë. Autorët e shprehin këtë në titullin e punimit të tyre “SARS-CoV-2: Frika kundrejt të dhënave”.

Pyetja ime: Si krahasohet ngarkesa aktuale e njësive të kujdesit intensiv me pacientët me COVID-19 të diagnostikuar dhe krahasuar me infeksione të tjera koronavirus, dhe deri në çfarë mase do të merren parasysh këto të dhëna në vendimmarrjen e mëtejshme nga qeveria federale? Për më tepër: A është marrë parasysh studimi i mësipërm në planifikimin e deritanishëm? Edhe këtu, natyrisht, “i diagnostikuar” do të thotë që virusi luan një rol vendimtar në gjendjen e sëmundjes së pacientit dhe jo që sëmundjet e mëparshme luajnë një rol më të madh.

3. SHPËRNDARJA

Sipas një raporti në “Süddeutsche Zeitung”, as Instituti Robert i cituar nuk e di saktësisht se sa është testuar për COVID-19. Sidoqoftë, është një fakt që një rritje e shpejtë e numrit të rasteve është vërejtur kohët e fundit në Gjermani ndërsa vëllimi i testeve rritet.

Prandaj është e arsyeshme të dyshosh se virusi tashmë është përhapur pa u vënë re në popullatën e shëndetshme. Kjo do të kishte dy pasoja: së pari, do të nënkuptonte që niveli i shifrave zyrtare të vdekjeve për 26 Mars 2020, për shembull, pati 206 vdekje nga rreth 37.300 infeksione, ose 0,55 përqind është shumë i lartë; dhe së dyti, do të thoshte se vështirë se do të ishte e mundur të parandalohej që virusi të përhapet në popullatën e shëndetshme.

Pyetja ime: A ka ekzistuar tashmë një kampion i rastësishëm i popullatës së shëndetshme të përgjithshme për të vërtetuar përhapjen e vërtetë të virusit, apo a është planifikuar ky në të ardhmen e afërt?

4.MORTALITETI

Frika nga një rritje e nivelit të vdekjes në Gjermani (aktualisht 0,55 përqind) aktualisht është objekt i vëmendjes veçanërisht të medias. Shumë njerëz janë të shqetësuar se mund të shkojë si në Itali (10 përqind) dhe Spanjë (7 përqind) nëse veprimet nuk ndërmerren me kohë.

Në të njëjtën kohë, gabimi është duke u bërë në të gjithë botën për të raportuar vdekjet e lidhura me virusin sapo të vërtetohet se virusi ishte i pranishëm në kohën e vdekjes, pavarësisht nga faktorët e tjerë. Kjo shkel një parim themelor të infektiologjisë: vetëm kur është e sigurt që një agjent ka luajtur një rol të rëndësishëm në sëmundje ose vdekje mund të bëhet një diagnozë. Organizata e Shoqërive Shkencore Mjekësore të Gjermanisë në mënyrë të qartë shkruan në udhëzimet e saj: “Përveç shkakut të vdekjes, duhet të tregohet një zinxhir shkakor, me sëmundjen themelore përkatëse në vendin e tretë në certifikatën e vdekjes. Ndonjëherë, duhet të shprehen edhe zinxhirë kauzë me katër lidhje”.

Aktualisht nuk ka asnjë informacion zyrtar nëse, të paktën në retrospektivë, janë ndërmarrë analiza më konkrete të të dhënave mjekësore për të përcaktuar se sa vdekje janë shkaktuar në të vërtetë nga virusi.

Pyetja ime: A e ka ndjekur Gjermania thjesht këtë trend të një dyshimi të përgjithshëm COVID-19? Dhe: a ka për qëllim të vazhdojë këtë kategorizim në mënyrë jo konkrete si në vendet e tjera? Atëherë, si bëhet një dallim midis vdekjeve të vërteta të lidhura me koronën dhe pranisë aksidentale të virusit në kohën e vdekjes?

5.Krahësueshmëria

Situata e tmerrshme në Itali përdoret vazhdimisht si skenar referimi. Sidoqoftë, roli i vërtetë i virusit në atë vend është plotësisht i paqartë për shumë arsye, jo vetëm sepse pikat 3 dhe 4 më lart gjithashtu vlejnë këtu, por edhe sepse ekzistojnë faktorë të jashtëzakonshëm të jashtëm që i bëjnë këto rajone veçanërisht të prekshme.

Një nga këta faktorë është rritja e ndotjes së ajrit në veri të Italisë. Sipas vlerësimeve të OBSH-së, kjo situatë, madje edhe pa virusin, çoi në mbi 8,000 vdekje shtesë në vit në 2006 në vetëm 13 qytetet më të mëdha në Itali. Situata nuk ka ndryshuar dukshëm që atëherë. Më në fund, është treguar gjithashtu se ndotja e ajrit rrit në masë të madhe rrezikun e sëmundjeve virale të mushkërive në njerëz shumë të rinj dhe të moshuar.

Për më tepër, 27.4 përqind e popullatës veçanërisht të ndjeshme në këtë vend jeton me të rinj, dhe në Spanjë sa 33.5 përqind. Në Gjermani, shifra është vetëm shtatë përqind. Për më tepër, sipas Prof. Dr. Reinhard Busse, kreu i Departamentit të Menaxhimit të Kujdesit Shëndetësor në TU Berlin, Gjermania është dukshëm e pajisur më mirë se Italia për sa i përket njësive të kujdesit intensive, me një faktor rritje prej rreth 2.5.

Pyetja ime: Cfarë përpjekjesh po bëhen për të ndërgjegjësuar popullatën për këto ndryshime elementare dhe për t’i bërë njerëzit të kuptojnë se skenarët si ato në Itali apo Spanjë këtu nuk janë realiste?/Gazetaimpakt/off-guardian/

NDANI KËTË POSTIM

Mund tju interesojne