Si qeveria izraelite po shfrytëzon tragjedinë e Holokaustit

Nga: Richard Silverstein

Unë mendoj se nuk duhet të jetë befasi. Gjithçka rreth Izraelit bashkëkohor është e përfshirë në shfrytëzimin e traditave dhe historisë për përfitime politike, kështu që pse duhet të jetë Holokausti ndonjë tjetër?

Epo, për një gjë, është katastrofa më e thellë në historinë hebraike. Dhe kjo përfshin disa ngjarje goxha shkatërruese, të tilla si pushtimi romak, inkuizicioni spanjoll, kryqëzatat, masakrat e kozakëve dhe masakrat e czaristëve. Ju do të mendoni se kujtimi i gjashtë milion të vdekurve do t’i bënte reklamuesit dhe sharlatanët të ndalen dhe të marrin vëmendje, por jo një fat të tillë.

Qeveria izraelite vendosi që vetëm ajo të lejohej të shënonte 75 vjetorin e çlirimit Aleat të Aushvicit, në Poloninë moderne, në 1945, me një mbledhje ndërkombëtare të liderëve botërorë në Jeruzalem për të shënuar rastin e rëndësishëm. Madje i ka hequr dorë kontrollit të ngjarjes një oligarku rus, Moshe Kantor.

Lufta e fjalëve polako-izraelite

Asnjë referencë nuk u bë për të njohur Aushvitzin në vendndodhjen e tij në këtë përvjetor. Muzeu kushtuar kujtimit të të vdekurve atje planifikoi përkujtimin e tij, por izraelitëve iu dha supi i ftohtë. Presidentit të Polonisë, Andrzej Duda, iu mohua një mundësi për të folur në ngjarjen e Jeruzalemit; si rezultat, ai anuloi pjesëmarrjen e tij.

Ka shumë arsye për shfuqizime. Polakët dhe izraelitët janë angazhuar në një luftë fjalësh për vitin e kaluar pasi qeveria e krahut të djathtë në Varshavë ka marrë një qasje gjithnjë e më nacionaliste dhe befasuese ndaj Holokaustit, duke vendosur fajin e vetëm për genocidin mbi nazistët. Historia tregon se ndërsa polakët nuk ishin krijuesit e shfarosjes, dikur shumë morën pjesë pasi gjermanët e morën atë.

Kjo është bërë një temë tabu në Poloni; miliona polakë vdiqën në Holokaust, dhe tani ka ligje mbi librat që e bëjnë atë një krim për të akuzuar kombin për bashkëpunim me krimet naziste.

Megjithëse kryeministri izraelit Benjamin Netanyahu filloi një sulm joshës disa vjet më parë drejt partisë Ligji dhe Drejtësia, partia qeverisëse polake, e cila ndau shumë tendenca ksenofobike me partitë e tjera të krahut të djathtë evropianë të cilët ai përqafoi, vdekja e tre milion hebrenjve polakë është shumë barrë e rëndë dhe polakët e bënë tepër të vështirë për Netanyahun që të shfajësojë shtrembërimet e tyre të turpshme.

Ngjarja përkujtimore e Forumit Botëror të Holokaustit në Jeruzalem, duke u organizuar me një kosto prej miliona eurosh, është një shfaqje me një njeri, pavarësisht se ka të gjitha gjurmimet e një ngjarje madhështore ndërkombëtare. Shndërrimi i tij në një prodhim rus ka shkaktuar edhe më shumë fërkime me polakët, të cilët vuajtën nën sundimin Sovjetik.

Qëndrimi politik

Izraeli është asgjë nëse jo nuk është brutalisht pragmatik në marrëdhëniet e tij të jashtme. Polakët ishin humbësit, rusët fituesit. Por ekziston një arsye tjetër më kritike për Izraelin që qëndron në krah me rusët: Marrëdhënia e Netanyahu me Putin ka qenë jetike për të mbrojtur interesat e Izraelit në Siri dhe për të kufizuar armikun e saj kryesor, Iranin.

Duke pasur parasysh gjithë këtë pozicionim politik, ju mund të pyesni: ku është qëllimi origjinal i ngjarjes, për të nderuar fundin e Holokaustit dhe kujtimet e gjashtë milionëve të vrarë? Si gjithmonë, për ta perifrazuar Volterin: interesat politike janë armiku i së mirës.

Kjo është arsyeja pse duhet bërë një dallim midis Izraelit dhe Sionizmit nga njëra anë, dhe diasporës dhe Judaizmit nga ana tjetër. Interesat e qeverisë izraelite janë kombëtare dhe politike. Ata nuk janë, megjithë pretendimet për të kundërtën, të njëjta me ato të Judenjve botëror.

Për të mos përmendur, se vetë Izraeli i ka trajtuar të mbijetuarit e tij nga Holokausti si të dobët. Përkundër faktit se këta shpirtra të varfër duruan një privim të padurueshëm, Izraeli priste që ata të kalonin pa probleme si qytetarë në shtetin e ri. Ajo ofroi pak shërbime dhe përfitime për t’i ndihmuar ata të shërohen nga trauma e tyre.

Ata që nuk do të rimarrin kurrë, vazhduan të çojnë jetë njerëzish, dhe shteti bëri pak për të ndërhyrë në emër të tyre.

Edhe në ceremoninë e Jeruzalemit, të mbijetuarit e Holokaustit izraelit mezi do të njihen si folës para tubimit botëror.

Bashkëlidhja me antisemitizmit

Çifutëria Botërore humbi gjashtë milion njerëz në Holokaust. Izraeli nuk humbi gjashtë milion njerëz. Duhet të jetë përkujtimi i ish-it, jo ai i Izraelit. Mbledhjet përkujtimore të përbashkëta të Holokaustit duhej të ishin planifikuar në të gjithë Evropën, në çdo kamp ku vdiqën hebrenjtë dhe në çdo shesh ku rrëmbeheshin si dele deri në thertore.

Të mbijetuarve dhe pasardhësve të tyre duhet t’u ishte dhënë titulli krenaria e vendit. Ata janë dëshmitarët e fundit të tmerrit që i është shkaktuar popullit hebre; jo kryeministrat e korruptuar që ngjiten dëshpërimisht në pushtet, ose oligarku rus afër Kremlinit.

Zemërimi më i keq ndaj grumbullimit të Holokaustit është shfrytëzimi i tij nga Netanyahu për të mbështetur karrierën e tij të shpejtë kapitalizuese dhe për të përhapur një qëndrim pro-Izraelit, duke i  bashkangjitur antisemitizmin për të shmangur kritikat ndaj Izraelit.

Ekziston një synim dhe një qëllim i vetëm për t’i drejtuar udhëheqësit botërorë në këtë mbledhje në tokën e shenjtë të Yad Vashem, e ndërtuar në vendndodhjen në një vendbanim palestinez që ekzistonte para vitit 1948. Ajo është për t’i grindur ata së bashku, në mënyrë që ata të kuptojnë se çfarë duhet të bëjnë kur të kthehen në shtëpi: mbrojeni Izraelin me çdo kusht.

Qëllimi i ngjarjes së Holokaustit është të fshijë çdo dallim midis Holokaustit, antisemitizmit dhe Izraelit. Ata janë të gjithë një: një fyerje për një është një fyerje për të gjithë.

Mashtrim i qartë

Kjo është një qasje e dëmshme. Është kundërhistorike, shkel mbi kujtesën e gjashtë milionëve, dhe i dhuron Izraelit një legjitimitet që nuk ka bërë asgjë për ta merituar. Është një ndërlikim i qartë.

Netanyahu gjithashtu ka shfrytëzuar këtë përkujtim duke lobuar tek udhëheqësit botërorë në pjesëmarrje për të sanksionuar Gjykatën Penale Ndërkombëtare për pranimin e çështjes së krimeve të luftës kundër Izraelit.

Sipas një raporti në Haaretz, Netanyahu pritet tu kërkojë liderëve që do të takohej, midis tyre Zëvendës Presidenti i SHBA Mike Pence, Putin, Presidenti Francez Emmanuel Macron dhe të tjerë, “të publikojnë deklarata zyrtare që do të mbështesin pretendimin izraelit që gjykata në Hagë nuk ka juridiksion në territoret palestineze”.

Kjo është jashtëzakonisht e përshtatshme për Izraelin të argumentojë se po veçohet padrejtësisht për veprime të “vetëmbrojtjes” dhe se akuza të tilla janë në vetëvehte antisemitike. Mbi të gjitha, ky është një nga mjetet më “të dobishme” pro-Izraelit të ofruara nga përkufizimi i gabuar i Aleancës Ndërkombëtare të Përkujtimit të Holokaustit për antisemitizmin.

Çfarë e bën Izraelin të dashurohet për përdorimin e antisemitizmit për qëllimet e veta? Më lejoni të numëroj mënyrat. /Gazetaimpakt /middleeasteye/

NDANI KËTË POSTIM

Mund tju interesojne