Nga Raz Segal
Izraeli ka qenë i qartë për atë që po kryen në Gaza. Pse bota nuk po dëgjon?
Të premten, Izraeli urdhëroi popullsinë e rrethuar në gjysmën veriore të Rripit të Gazës të evakuohej në jug, duke paralajmëruar se së shpejti do të intensifikonte sulmin e tij në gjysmën e sipërme të Rripit. Urdhri ka lënë jasht më shumë se një milion njerëz, gjysma e të cilëve janë fëmijë, duke u përpjekur furishëm të ikin mes sulmeve ajrore të vazhdueshme, në një zonë të rrethuar me mure ku asnjë destinacion nuk është i sigurt. Siç shkroi sot gazetarja palestineze Ruwaida Kamal Amer nga Gaza, “refugjatët nga veriu po mbërrijnë tashmë në Khan Younis, ku raketat nuk ndalen kurrë dhe ne po mbarojmë pa ushqim, ujë dhe energji”. OKB-ja ka paralajmëruar se ikja e njerëzve nga pjesa veriore e Gazës në jug do të krijojë “pasoja shkatërruese humanitare” dhe do të “transformojë atë që tashmë është një tragjedi në një situatë katastrofike”. Gjatë javës së fundit, dhuna e Izraelit kundër Gazës ka vrarë më shumë se 1,800 palestinezë, ka plagosur mijëra dhe ka zhvendosur më shumë se 400,000 njerëz brenda brezit. E megjithatë kryeministri izraelit Benjamin Netanyahu premtoi sot se ajo që kemi parë është “vetëm fillimi”.
Fushata e Izraelit për të zhvendosur banorët e Gazës dhe potencialisht për t’i dëbuar ata krejtësisht në Egjipt është një kapitull tjetër në Nakba, në të cilin rreth 750,000 palestinezë u dëbuan nga shtëpitë e tyre gjatë luftës së vitit 1948 që çoi në krijimin e Shtetit të Izraelit. Por sulmi ndaj Gazës mund të kuptohet edhe në terma të tjera: si një rast i njëjtë i gjenocidit që shpaloset para syve tanë. E them këtë si një studiues i gjenocidit, i cili ka kaluar shumë vite duke shkruar për dhunën masive izraelite kundër palestinezëve. Kam shkruar për kolonializmin e kolonëve dhe supremacinë hebreje në Izrael, shtrembërimin e Holokaustit për të nxitur industrinë izraelite të armëve, forcimin e akuzave antisemitiste për të justifikuar dhunën izraelite kundër palestinezëve dhe regjimin racist të regjimit izraelit. Tani, pas sulmit të Hamasit të shtunën dhe vrasjes masive të më shumë se 1000 civilëve izraelitë, më e keqja nga më të këqijat po ndodh.
Sipas të drejtës ndërkombëtare, krimi i gjenocidit përkufizohet nga “synimi për të shkatërruar, tërësisht ose pjesërisht, një grup kombëtar, etnik, racor ose fetar, si i tillë”, siç përmendet në Konventën e OKB-së për Parandalimin dhe Dënimin e Dhjetorit 1948, të krimit të gjenocidit. Në sulmin e tij vrasës në Gaza, Izraeli e ka shpallur me zë të lartë këtë qëllim. Ministri izraelit i Mbrojtjes Yoav Gallant deklaroi në mënyrë jo të sigurt më 9 tetor: “Ne po vendosim një rrethim të plotë në Gaza. Pa energji elektrike, pa ushqim, pa ujë, pa karburant. Gjithçka është e mbyllur. Ne po luftojmë kafshët njerëzore dhe do të veprojmë në përputhje me rrethanat”. Udhëheqësit në Perëndim e përforcuan këtë retorikë raciste duke e përshkruar vrasjen masive të Hamasit të civilëve izraelitë një krim lufte sipas ligjit ndërkombëtar që me të drejtë provokoi tmerr dhe tronditje në Izrael dhe në mbarë botën si “një akt të së keqes së plotë”, sipas fjalëve të SHBA-së. Presidenti Joe Biden, ose si një lëvizje që pasqyronte një “të keqe të lashtë”, në terminologjinë e Presidentes së Komisionit Evropian Ursula von der Leyen. Kjo gjuhë çnjerëzore është llogaritur qartë për të justifikuar shkatërrimin në shkallë të gjerë të jetëve palestineze; pohimi i “të keqes”, në absolutizmin e tij, eliminon dallimet midis militantëve të Hamasit dhe civilëve të Gazës dhe mbyll kontekstin më të gjerë të kolonizimit dhe pushtimit.
Konventa e OKB-së për gjenocidin rendit pesë akte që bien nën përkufizimin e saj. Izraeli aktualisht po kryen tre nga këto në Gaza: “1. Vrasja e anëtarëve të grupit. 2. Shkaktimi i lëndimeve të rënda trupore ose mendore të anëtarëve të grupit. 3. Shkaktimi i qëllimshëm i grupit të kushteve të jetës që llogariten të sjellin shkatërrimin e tij fizik tërësisht ose pjesërisht”. Forca Ajrore izraelite, sipas llogarisë së saj, deri më tani ka hedhur më shumë se 6,000 bomba në Gaza, e cila është një nga zonat më të dendura të popullsisë në botë, pothuajse aq bomba sa SHBA hodhi në të gjithë Afganistanin gjatë viteve të luftës së saj atje që theu rekorde. Human Rights Watch ka konfirmuar se armët e përdorura përfshinin bomba fosforike, të cilat u vunë flakën trupave dhe ndërtesave, duke krijuar flakë që nuk shuhen as në kontakt me ujin. Kjo tregon qartë se çfarë do të thotë Gallant me “vepro në përputhje” Izraeli gjithashtu ka intensifikuar rrethimin e tij 16-vjeçar të Gazës, më i gjati në historinë moderne, në shkelje të qartë të ligjit ndërkombëtar humanitar, në një “rrethim të plotë”, sipas fjalëve të Gallant. Kjo kthesë e frazës që indekson në mënyrë eksplicite një plan për të sjellë rrethimin në destinacionin e tij përfundimtar të shkatërrimit sistematik të palestinezëve dhe shoqërisë palestineze në Gaza, duke i vrarë ata, duke lënë të uritur, duke ndërprerë furnizimin me ujë dhe duke bombarduar spitalet e tyre.
Nuk janë vetëm udhëheqësit e Izraelit që përdorin një gjuhë të tillë. Një i intervistuar në Channel 14, pro Netanyahut i bëri thirrje Izraelit që “ta kthejë Gazën në Dresden”. Channel 12, stacioni më i ndjekur i lajmeve në Izrael, publikoi një raport për izraelitët me prirje të majtë që bënin thirrje për të “vallëzuar mbi atë që dikur ishte Gaza”. Ndërkohë, fjalët gjenocidale, thirrjet për të “fshirë” dhe “rrafshuar” Gazën janë bërë të gjithanshme në mediat sociale izraelite. Në Tel Aviv, një baner ku shkruhej “Zero Gazans”, u pa i varur në një urë.
Në të vërtetë, sulmi gjenocidal i Izraelit ndaj Gazës është mjaft i qartë, i hapur dhe i paturpshëm. Autorët e gjenocidit zakonisht nuk i shprehin qëllimet e tyre aq qartë, megjithëse ka përjashtime. Në fillim të shekullit të 20-të, për shembull, pushtuesit kolonialë gjermanë kryen një gjenocid në përgjigje të një kryengritjeje nga popullsitë indigjene Herero dhe Nama në Afrikën jugperëndimore. Në vitin 1904, gjenerali Lothar von Trotha, komandanti ushtarak gjerman, lëshoi një “urdhër shfarosjeje”, të justifikuar nga arsyetimi i një “lufte racore”. Deri në vitin 1908, autoritetet gjermane kishin vrarë 10,000 Nama dhe kishin arritur qëllimin e tyre të deklaruar për të “shkatërruar Herero”, duke vrarë 65,000 Herero, 80% të popullsisë. Urdhrat e Gallant më 9 tetor nuk ishin më pak të qarta. Qëllimi i Izraelit është të shkatërrojë palestinezët e Gazës. Dhe ata si ne anembanë botës që presin prej nesh, janë të braktisur në përgjegjësinë tonë për t’i parandaluar ata që ta bëjnë këtë./GazetaImpakt/jewishcurrents
