Mesha për vrasësit nazistë në Sarajevë: Një përzierje toksike e revizionizmit të Luftës së Dytë Botërore dhe politikës moderne

Një grup katolikësh në kryeqytetin e Bosnje-Hercegovinës për aleatët nazistë të ekzekutuar në fund të Luftës së Dytë Botërore nuk është çështje e lirisë fetare, por fundi i vonuar dhe më i egër në një seri përpjekjesh shqetësuese për të rishkruar historinë.

Vetëm një pjesë e vogël e adhuruesve do të lejohen brenda zemrës së Katedrales të Shenjtë në Sarajevë të Shtunën, përveç klerit dhe kamerave të TV Kroate. Shërbimi po organizohet nga Konferenca Kroate e Peshkopëve dhe sponsorizohet nga parlamenti kroat.

Herën e fundit që vendlindja ime ishte pjesë e Kroacisë, megjithatë, ishte midis viteve 1941 dhe 1945, kur u sundua nga poglavniku Ustasha Ante Pavelic. Shteti i Pavarur i Aleatëve të tij, nazist, i Kroacisë mori pjesë me padurim në Holokaust, duke vrarë hebrenj dhe serbë ortodoksë në një mënyrë që u neveritën edhe të dërguarit e Hitlerit.

Tre të katërtat e popullsisë hebraike të Sarajevës u zhduk në kampin e vdekjes Jasenovac. Vrasjet vazhduan deri në momentet e fundit të luftës, deri në atë pikë që mbështetësit e e Paveliç e panë konsiderueshme përpjekjen për të arratisur në Perëndim. Partizanët jugosllavë të udhëhequr nga komunistët kapën një numër të shumtë prej tyre në Austrinë e sotme në maj 1945 dhe i kishin qëlluar ata afër qytetit të Bleiburgut.

Që atëherë, Kisha Katolike Romake ka bërë dy gjëra reciprocikisht kontradiktore: argumentoi se nuk kishte asnjë lidhje me Paveliçin dhe regjimin e tij gjenocid ndërsa nderoi ata që u vranë në Bleiburg si “dëshmorë” të komunizmit, duke shkuar aq larg sa e përshkruan ekzekutimin e tyre si “Rruga e kryqit”, duke i krahasuar në mënyrë blasfemuese me Krishtin. Përfundimisht, Austria bllokoi shërbimet në Bleiburg për shkak të konotacioneve të tyre naziste; Mbyllja e kufirit pre koronavirusit të këtij viti ishte thjesht një pengesë shtesë.

Kështu që, natyrshëm, Kroacia anëtare e BE-së që nga viti 2013 dhe që mban presidencën aktuale të Komisionit Evropian, vendosi të mbajë meshën për “viktimat” e Bleiburgut në Sarajevë – në krahasim me, të themi, kryeqytetin e vet të Zagrebit.

Shoqëria Kulturore Kroate në Sarajevë, HKD Napredak (Progres), argumentoi se masa ishte thjesht një “lutje katolike për të vdekurit” dhe një çështje e lirisë fetare dhe të drejtave themelore të njeriut të garantuara nga konventat evropiane. Kroatët janë një nga tre grupet përbërëse në Bosnje, duke e ndarë në mënyrë të palodhur vendin me muslimanët boshnjakë dhe serbët ortodoksë në një marrëveshje të ndërlikuar që i dha fund luftës 1992-1995.

 

Nuk është për t’u habitur, Izraeli ka kundërshtuar, duke thënë se ngjarja përfaqësonte revizionizmin e Luftës së Dytë Botërore. Kështu ka thënë edhe Kisha Ortodokse Serbe, duke shtuar se do të prishë të gjitha kontaktet me katolikët. Përfaqësuesi i Lartë Valentin Inzko, mëkëmbësi de fakto ndërkombëtar i Bosnjës, i cili denoncon në mënyrë të përditshme serbët si shkatërrues të paqes, ka qëndruar plotësisht i heshtur në lidhje me këtë rast.

Reagimi i muslimanëve ka qenë i përzier, ndërsa partia nacionaliste në pushtet dhe autoritetet fetare e kanë zvogëluar atë si një çështje të brendshme kroate, disa aktivistë muslimanë e denoncuan atë si një festë të fashizmit që është plotësisht e papërshtatshme. Një grup madje ka organizuar menjëherë një protestë në vendin e barbarizmit të Ustashas para parlamentit boshnjak.

Përveç një elementi të politikës aktuale, muslimanët dhe kroatët janë partnerë të shqetësuar në Federatë që përbëjnë gjysmën e Bosnjës. Ky grupim është gjithashtu një kujtesë e pakëndshme që kanë shumë muslimanë që ishin midis Ustasha, përfshirë edhe ata të vrarë në Bleiburg. Në të vërtetë, monumenti atje përmban një gjysmëhënë myslimane pranë tabelës së kroatëve.

Për më tepër, të dy grupet ishin përsëri aleatë megjithëse me një ndërhyrje të përgjakshme luftarake gjatë luftës së viteve 1990 kundër serbëve. Politikanët boshnjakë kroatë vunë në dukje kohët e fundit se përkujtimet e shumta të Bleiburgut u mbajtën pa kundërshtime në 1995, në 50-vjetorin e ngjarjes.

 

Kjo do të përbënte deklaratën e bezdisshme nga Ambasada e SHBA në Sarajevë, e cila thjesht paralajmëroi organizatorët “të përmbahen nga revizionizmi historik dhe retorika reaksionare”.

Uashingtoni, ju shikoni, ishte forca që pajtoi kroatët dhe muslimanët në 1994 dhe mbështeti ofensivën e tyre të përbashkët kundër serbëve në 1995.

Për më tepër, SH.B.A. dhe aleatët e saj të sotëm janë angazhuar në revizionizëm të përhapur të Luftës së Dytë Botërore të tyre. Në fillim të këtij muaji, Shtëpia e Bardhë kreditoi vetëm SHBA dhe Mbretërinë e Bashkuar për festimet, duke lënë jashtë Bashkimin Sovjetik.

“Historia” e Luftës së Pentagonit pohoi në mënyrë të rreme se filloi me Gjermaninë naziste dhe BRSS që pushtuan bashkërisht Poloninë. Ndërkohë, Departamenti i Shtetit lëshoi një deklaratë të përbashkët me aleatët e Evropës Lindore të Evropës disa prej të cilëve ishin anëtarë aktualë të Boshtit, duke denoncuar “pushtimin” sovjetik të pasluftës.

Nëse nuk është e mjaftueshme për të krijuar një model, vini re se Facebook sapo ka ndodhur të censurojë foton ikonike të flamurit të betejës sovjetike që u ngrit mbi Reichstag në Berlin. Autoritetet Ceke sapo shkatërruan një monument për gjeneralin Sovjetik që çliroi Pragën, nën mbulimin e bllokimit të koronavirusit.

Kthehu në janar, një fjalim i Zëvendës Presidentit Mike Pence dhe një shpallje nga Presidenti Donald Trump të cilët saktësisht çliruan kampin e vdekjes naziste në Aushvic, domethënë, Ushtrinë e Kuqe dhe një gazetë gjermane në të vërtetë pretendonte se Amerikanët e bënë atë, para se të hiqnin me shpejtësi gabimin”

Sa më shumë “gabime” dhe “aksidente” kanë nevojë që modeli i mohimit të bëhet i qartë edhe për vëzhguesit më të mprehtë?

E fundit, por jo më pak e rëndësishme, vini re se është themelimi i SH.B.A.-së që denoncon Rusinë për gjoja sfidimin e “rendit botëror liberal të bazuar në rregulla” të krijuar nga aleatët në fund të Luftës së Dytë Botërore. Megjithatë Moska vazhdon të nderojë fitimtarët në atë luftë, ndërsa Uashingtoni është zhvendosur në krah me të mposhturit. Nga Gjermania në Kroaci, ata janë tani anëtarë të mirë të NATO-s, në fund të fundit./Gazetaimpakt/ rt/

NDANI KËTË POSTIM

Mund tju interesojne