Konflikti në Lindjen e Mesme, lufta në Ukrainë, migrimi. Konferenca e përbashkët për shtyp e Scholzit dhe Erdoganit u zhvillua në Kancelarinë Federale në Berlin. Këtu mund të lexoni fjalë për fjalë të gjitha deklaratat:
Olaf Scholz: Të nderuar zonja dhe zotërinj, mirëpres Presidentin turk këtu në Berlin. Është mirë, zoti President, që do të kemi mundësinë të flasim drejtpërdrejt me njëri-tjetrin.
Të dy jemi të shqetësuar për krizat në këtë botë. Para së gjithash, është sulmi rus ndaj Ukrainës me pasojat e tij të gjera nga të cilat po vuan pothuajse e gjithë bota. Të dy jemi dakord: Rusia duhet t’i japë fund agresionit të saj sa më shpejt të jetë e mundur.
Turqia ka luajtur një rol konstruktiv dhe të rëndësishëm në mënyrën sesi mund të eksportohet gruri ukrainas pavarësisht luftimeve të vazhdueshme. Dëshiroj të falënderoj shprehimisht Presidentin turk për angazhimin e tij personal në këtë çështje të rëndësishme. Është e hidhur që Moska nuk po e vazhdon më këtë marrëveshje.
Me luftën, Rusia po shkel një marrëveshje të kahershme që kufijtë nuk duhet të zhvendosen me forcë. Unë e quajta këtë një “pikë kthese” sepse rrezikon sigurinë evropiane.
Në një moment do të flasim edhe për pranimin e Suedisë në NATO. Parlamenti turk po diskuton aktualisht ratifikimin e pranimit. Shpresojmë për një vendim pozitiv së shpejti; sepse ka të bëjë me forcimin e NATO-s si aleancë.
Një temë tjetër shumë e rëndësishme është sigurisht situata në Lindjen e Mesme. Më 7 tetor, Hamasi sulmoi Izraelin në një mënyrë barbare. Qeveria Federale e dënon fuqishëm këtë akt terrori nga Hamasi. Së shpejti do të flasim se si mund të parandalojmë përshkallëzimin e mëtejshëm në rajon, pasi ndajmë shqetësimet për një zjarr në Lindjen e Mesme.
Kushdo që e njeh Gjermaninë e di solidariteti ynë me Izraelin është i padiskutueshëm. Sipas ligjit ndërkombëtar, Izraeli ka të drejtë të mbrohet. Në të njëjtën kohë themi: çdo jetë vlen njësoj. Ne jemi gjithashtu të pikëlluar nga vuajtjet e popullatës civile palestineze në Gaza. Për dekada, Gjermania ka qenë një nga donatorët më të mëdhenj të ndihmës humanitare për popullsinë palestineze. Tani e kemi rritur ndihmën tonë humanitare sërish këtë vit në më shumë se 160 milionë euro, duke na bërë një nga donatorët më të mëdhenj të ndihmës humanitare.
Konflikti aktual është gjithashtu një mundësi për ne që të fokusohemi në zgjidhjen e nevojshme politike afatgjatë të konfliktit të Lindjes së Mesme. Një zgjidhje me dy shtete mbetet objektivi ynë i deklaruar.
Më lejoni ta bëj shumë të qartë: e drejta e Izraelit për të ekzistuar është e pakundërshtueshme për ne. Dhe më lejoni të them po aq qartë: Nuk ka vend për antisemitizëm në vendin tonë, pavarësisht nëse ai është i motivuar politikisht apo fetar, nëse vjen nga e djathta apo e majta, nëse është rritur këtu prej shekujsh apo nëse ai vjen në vend nga jashtë. Në të njëjtën kohë, unë kundërshtoj të gjithë ata që tani duan t’u mohojnë të pesë milionë muslimanëve në Gjermani vendin e tyre në vendin tonë. Unë i kundërshtoj përpjekjet e tilla me po aq vendosmëri.
Zonja dhe zotërinj, Lindja e Afërt dhe e Mesme ka qenë prej kohësh një rajon me tensione të mëdha. Për shkak se është rajoni ynë fqinj, nuk mund të jemi indiferentë ndaj asaj që po ndodh atje. Zoti President, nuk është sekret që ne kemi këndvështrime të ndryshme, ndonjëherë shumë të ndryshme për konfliktin aktual. Kjo është pikërisht arsyeja pse bisedat tona janë të rëndësishme. Sidomos në momente të vështira, duhet të flasim drejtpërdrejt me njëri-tjetrin.
Përtej këtyre çështjeve akute ndërkombëtare, së shpejti do të flasim edhe se si mund të bëjmë përparim konkret në marrëdhëniet tona dypalëshe dhe në marrëdhëniet e Turqisë me Bashkimin Evropian. Vitet e fundit ne kemi dështuar në mundësitë dhe potencialin tonë në marrëdhëniet mes BE-së dhe Turqisë. Do të diskutoj me Presidentin Erdogan se si mund të ecim përpara këtu.
Fluturimet dhe migrimi i parregullt janë një tjetër çështje kryesore. Ne jemi të bashkuar nga qëllimi për të kufizuar migrimin e parregullt. Turqia dhe Bashkimi Evropian arritën atë që unë e konsideroj një marrëveshje të mirë në vitin 2016. Unë jam i përkushtuar të siguroj që kjo marrëveshje të vazhdojë në Bashkimin Evropian. Është për përfitimin tonë të përbashkët. Do të duhet të flasim edhe për çështjen e riatdhesimit.
Qytetarët e Gjermanisë dhe Turqisë janë të lidhur me njëri-tjetrin në shumë mënyra. Për mua është e rëndësishme që kontaktet dhe takimet personale për qytetarët tanë të bëhen të mira dhe sa më të pakomplikuara. Do ta diskutojmë edhe atë.
Tërmeti në rajonin e Gaziantepit në shkurt tregoi se njerëzit në tonë ndihen veçanërisht të lidhur ngushtë me të dy vendet. Gjermania ndihmoi menjëherë me ekipet e shpëtimit, siguroi një spital të Bundeswehr-it dhe bëri të mundur që disa mijëra njerëz të prekur të qëndronin në Gjermani për një kohë të shkurtër. Ne kemi vënë në dispozicion fondet për rindërtimin dhe do të vazhdojmë ta mbështesim atë.
Ekziston edhe një potencial i madh në çështjet e bashkëpunimit ekonomik. Ne duhet të vazhdojmë të zgjerojmë tregtinë e ndërsjellë. Siguria juridike për kompanitë dhe një politikë e qëndrueshme financiare dhe ekonomike janë baza të rëndësishme për këtë.
E shihni, ne kemi një program të plotë përpara për sonte. Shumë faleminderit!
Recep Tayyip Erdoğan: I nderuar zoti Kancelar Federal, anëtarë të vlerësuar të delegacionit, përfaqësues të çmuar të shtypit, dëshiroj t’ju uroj ngrohtësisht. Unë do të doja të falënderoja shumë Presidentin Federal Steinmeier dhe Kancelarin Federal Scholz për mikpritjen e tyre.
Kjo vizitë me ftesë të zotit Scholz është shumë e rëndësishme për mua dhe sigurisht që do të mund të diskutojmë edhe për marrëdhëniet shumëdimensionale në kuadër të marrëdhënieve dypalëshe, diskutimet që do të kemi. Në këtë drejtim sigurisht që janë komponentët ekonomikë, komponentët ushtarakë, por edhe zhvillimet në lidhje me luftën ruso-ukrainase dhe natyrisht edhe zhvillimet dhe ngjarjet mes Izraelit dhe Palestinës. Ne gjithashtu do të diskutojmë këtë dimension së shpejti.
Edhe këtu flas gjithmonë hapur, sepse 7 tetori tregohet si fillim dhe procedura më pas tregohet më pak. Bëhet fjalë për 13 mijë fëmijë, gra dhe të moshuar që u vranë. Përveç kësaj, në fakt nuk ka mbetur pothuajse asnjë pikë që mund të quhet Gaza. Gjithçka është rrafshuar me tokë. Të gjithë flasin për Hamasin, nga mëngjesi në mbrëmje, edhe për armët apo forcën, fuqinë e Hamasit. A mund të krahasohet kjo me atë që ka Izraeli? A ka Izraeli një armë bërthamore? Po. Por nëse pyet Izraelin, Izraeli nuk do të thotë po, sepse sigurisht që ata nuk po thonë domosdoshmërisht të vërtetën.
Gjithashtu flitet gjithmonë për sigurimin e mbështetjes financiare për Izraelin. A do të garantohet edhe Hamasi një mbështetje e tillë? Sigurisht që jo. Mbështetja që Palestina duhet të marrë gjithashtu nuk po jepet. Në këtë emergjencë, ndoshta është shumë e rëndësishme edhe kjo: bombardohen shtëpitë e faljes, shtëpitë e lutjes, bombardohen kishat, bombardohen edhe spitalet. Bombardimi i spitaleve, vrasja e fëmijëve: kjo nuk ekziston në Torah, ata nuk mund ta bëjnë këtë. Kjo nuk mund të bëhet as në kontekstin e Deklaratës Universale të të Drejtave të Njeriut. Por si vriten dhe u vranë këta fëmijë, si vriten njerëzit në spitale? Aty do të heshtim, nuk do të ngremë zërin? Dhe nëse nuk flasim, nëse nuk bëjmë diçka, si do ta paguajmë çmimin në histori kur të kthejmë kokën pas?
Meqenëse jemi, si të thuash, në një psikologji faji, nuk duhet ta gjykojmë kështu, por nuk kemi asnjë borxh ndaj Izraelit. Nëse do të ishte kështu, atëherë ndoshta nuk do të mund të flisnim aq lehtë. Ne gjithashtu nuk kaluam procesin e Holokaustit. Respekti për njerëzit është shumë i rëndësishëm dhe kur isha kryeministër, kam qenë një kryeministër që kam pasur një reagim shumë të ashpër kur ishte fjala për antisemitizmin. Unë fola në përputhje me rrethanat edhe atëherë. Prandaj, ne nuk i kemi borxh askujt dhe nuk i kemi borxh askujt. Sigurisht që këtë do ta diskutojmë gjatë kësaj vizite.
Natyrisht, duhet të diskutojmë edhe një pikë tjetër të rëndësishme: Si mund ta zgjidhim problemin dhe të arrijmë një armëpushim humanitar? Deri në çfarë mase mund të kontribuojë Turqia, a mund të japë Gjermania një kontribut dhe si mund t’i ndërmarrim këto hapa së bashku? Kjo është e rëndësishme tani. Dhe a jemi të gatshëm ta bëjmë këtë apo jo?
Brenda një jave, zoti Steinmeier do të udhëtojë në Izrael. Unë e pyeta: Ju lutemi qaseni çështjes nga njëra anë, ne nga ana tjetër, dhe le të përpiqemi së bashku për të siguruar këtë armëpushim humanitar, si të thuash. Nëse mund ta bëjmë këtë hap, nëse mund t’i sigurojmë Turqisë, Gjermanisë dhe vendeve të tjera një armëpushim humanitar, atëherë mund ta shpëtojmë zonën nga kjo situatë e vështirë, nga ky zjarr.
Sigurisht, ne jemi gjithashtu të gatshëm të ndihmojmë nëse bëhet fjalë për shpëtimin e pengjeve. Por çfarë ndodh me numrin e pengjeve në anën tjetër, në Izrael, pengjet palestineze? Pra, duke folur për pengjet, sa është numri i pengjeve nga pala palestineze? Në Izrael ka, si të thuash, disa herë më shumë pengje, pra palestinezë, të cilët mbahen peng. dhe të cilët janë aktualisht të burgosur në Izrael. Duhet ta shohim edhe këtë. Nëse nuk e shohim këtë, nuk do të ishte e drejtë.
Ne jemi të gatshëm të ndihmojmë në çdo mënyrë, ashtu siç ndërmjetësuam në Detin e Zi në kuadrin e një korridori të grurit, nga i cili natyrisht përfitoi edhe Evropa dhe Afrika, në të cilat nuk bëmë asnjë dallim. E them shumë qartë dhe qartë: 40 për qind e asaj që vinte nga Deti i Zi nëpërmjet korridorit të grurit shkoi në Evropë, 14 për qind në Afrikë, 14 për qind në Turqi dhe për qind e mbetur në botë. Aktualisht ka përsëri pyetje nga Afrika. Rusia do të dërgojë sërish një sasi të madhe drithi në Afrikë.
Por ka disa probleme. Cilat janë këto probleme? Kjo do të jetë Zimbabve nëse më kujtohet mirë. Gruri shkon atje, por duhet të përpunohet në miell. Ata nuk e kanë atë atje. Pastaj thashë: Ne mund ta bëjmë këtë. Ne si Türkiye do të kujdesemi për këtë. Ne do ta përpunojmë këtë në fabrikat tona të miellit dhe më pas do ta dërgojmë në këtë vend. Këto janë hapa që duhet të ndërmarrim. Ne do të kujdesemi për këtë. Rusia gjithashtu planifikon të dërgojë grurë, për shembull, në katër deri në pesë vende nëpërmjet këtij korridori. Më pas do të ishim në fazën e dytë përsa i përket shndërrimit të tij në miell, aq sa mund ta marrim përsipër, ashtu siç kemi ndërmarrë hapat përkatës me Rusinë dhe Katarin. Ne do ta bënim atë.
Që të ndërmerren këto hapa, duhet të ketë edhe këtë hap mes Turqisë dhe Gjermanisë. Natyrisht, aleati ynë i NATO-s, Gjermania, duhet gjithashtu të ndërmarrë hapa vendimtarë kur flasim, për shembull, për pajisjet ushtarake, industrinë dhe eksportet. Kjo duhet të jetë e mundur pa pengesa. Natyrisht ne duam të punojmë edhe më ngushtë me Gjermaninë në këto fusha, në ekonomi.
Nëse supozojmë se komuniteti turk numëron 3.5 milionë banorë, atëherë mund të themi se kjo është një urë shumë e rëndësishme njerëzore midis dy vendeve tona. Për të përmbushur nevojat fetare të komunitetit turk, ne po punojmë së bashku në trajnimin e zyrtarëve fetarë.
Një pikë tjetër që do të diskutojmë është sigurisht migrimi. Është një grup i përbashkët pune që mblidhet.
Një pikë tjetër në veçanti do të ishte sigurisht procesi i anëtarësimit të Turqisë në BE. Kjo është një pikë e rëndësishme bisede. Natyrisht, sinqerisht shpresojmë që ky proces i anëtarësimit të vazhdojë dhe bashkimi doganor të modernizohet. Por liberalizimi i vizave është gjithashtu një çështje në të cilën ne kemi pritshmëri legjitime. Mbështetja e Gjermanisë, një nga forcat lëvizëse të Bashkimit Evropian, është sigurisht shumë e rëndësishme për ne. Kjo nuk është aq e lehtë. Turqia ka 52 vjet që pret në derën e Bashkimit Evropian. Derisa të garantohet liberalizimi i vizave, procedurat e vizave duhet të thjeshtohen dhe gjithashtu të përshpejtohen. Ne do të diskutojmë gjithashtu sot.
Të nderuar përfaqësues të shtypit, sigurisht që do të diskutojmë më në detaje se çfarë po ndodh në Gaza. Por ne si Turqi kemi qenë kundër sulmeve ndaj civilëve që nga fillimi dhe jemi gjithmonë. Ne e përmendëm këtë në çdo bisedë. Prioriteti i parë do të ishte një armëpushim dhe sigurimi që furnizimet përkatëse të ndihmës të arrijnë të papenguar në Gaza. Ne dërguam dhjetë aeroplanë plot me ndihma humanitare, së pari në Egjipt dhe së fundmi 666 tonë ushqime me anije. Aty u dërguan disa spitale. Por së pari, natyrisht, gjakderdhja duhet të ndalet. Së fundmi, 27 pacientë me kancer dhe shoqëruesit e tyre u sollën në Turqi nga Al-Arish. Dje e vizitova në spital dhe e pyeta për mirëqenien e saj. Shpresoj që në vendin tonë të sjellim më shumë pacientë, të plagosur ose veçanërisht pacientë me kancer dhe më pas t’u ofrojmë kujdes në Turqi.
Ajo që është e rëndësishme, natyrisht, është një zgjidhje me dy shtete e bazuar në kufijtë e vitit 1967, e cila tani duket se është absolutisht e nevojshme. Qëllimi ynë si Turqi është të krijojmë një klimë në të cilën izraelitët dhe palestinezët mund të jetojnë krah për krah në paqe dhe siguri. Ne duhet ta bëjmë këtë. Të gjithë duhet të marrin përgjegjësinë për një atmosferë të përshtatshme sigurie dhe paqeje dhe zbatimin e kësaj paqeje.
Në fund të fjalës sime, dua t’ju falënderoj shumë për ftesën dhe për gjithë miqësinë dhe shpresoj se vizita jonë do të sjellë gjëra të mira për dy vendet tona dhe solidaritet, por edhe për rajonin.
Faleminderit.
Pyetje: Një pyetje shkon për kancelarin Scholz. Zoti President sigurisht që mund të shprehë edhe mendimin e tij për këtë. Natyrisht, Turqia nuk ka qëndruar indiferente ndaj situatës në Gaza dhe ka Frsolli pacientë në Turqi. Presidenti sapo tha këtë. Por Turqia është edhe garantuese dhe në rolin e ndërmjetësimit, si të thuash, siç u tha kur bëhet fjalë për një zgjidhje paqësore dhe gjithashtu për evakuimin e njerëzve nga ky rajon.
Gjermania apo Bashkimi Europian, çfarë keni ndërmend të bëni në këtë kontekst, të paktën kur bëhet fjalë, për shembull, për evakuimin e pacientëve dhe të sëmurëve? A mund të krijohet një mekanizëm i përbashkët për këtë? Çfarë thotë Gjermania për këtë?
Izraeli vret një fëmijë çdo dhjetë minuta në Gaza. Kjo është sigurisht e turpshme në emër të njerëzimit. A mendoni se Izraeli duhet të ndiqet penalisht në nivelin ligjor ndërkombëtar?
BK Scholz: Ndoshta disa komente të shkurtra nga unë. Para së gjithash, e kam thënë tashmë në deklaratën time: Izraeli ka të drejtë të vetëmbroj. Ishte një sulm i tmerrshëm, brutal që Hamasi kreu mbi fëmijët, mbi të moshuarit, mbi aktivistët e paqes, mbi ata që punuan për pajtimin midis Izraelit dhe qytetarëve në Gaza, për shembull, mbi të rinjtë që festonin. Prandaj nuk mund të jetë rasti që ekziston ende një rrezik i madh që raketat të hidhen në drejtim të Izraelit. Kjo është e drejta për vetëmbrojtje
Në të njëjtën kohë, natyrisht, bëhet fjalë për përdorimin e çdo mundësie për të reduktuar numrin e viktimave civile dhe për ta marrë këtë parasysh në gjithçka që bëjmë. Ne duhet të veprojmë në përputhje me rrethanat. Prandaj është shumë e rëndësishme për ne që të punojmë për atë që është e nevojshme tani. Kjo ka të bëjë me ndihmat humanitare që supozohet të arrijnë në Gaza. Ne e bëmë këtë shumë herët. Ne jemi siguruar gjithashtu që ajo mund të ketë sukses dhe po vazhdojmë ta bëjmë këtë. Siç e dini, Gjermania është një vend që është në ballë kur bëhet fjalë për ndihma të tilla humanitare, jo vetëm tani, por edhe më parë, por gjithmonë edhe tani. Sepse popullata civile në Gaza është gjithashtu peng i Hamasit, i cili po e përdor popullsinë atje si mburojë për planet e veta të energjisë.
Ne jemi të përkushtuar të sigurojmë që të sëmurët të mund të largohen nga Gaza dhe të trajtohen në spitale në rajon dhe gjetkë. Shumë njerëz, përfshirë ne, janë të gatshëm të bëjnë pjesën e tyre për të bërë të mundur trajtimin mjekësor. Ne jemi të përkushtuar të sigurojmë që ata me kombësi të huaj mund të largohen nga Gaza. Ne jemi gjithashtu të përkushtuar të sigurojmë që të bëhet gjithçka për të siguruar lirimin e pakushtëzuar të pengjeve të marra nga Hamasi. Ne flasim për këtë me shumë që kanë ndikim, me qeverinë turke si dhe me Katarin, me presidentin egjiptian dhe shumë të tjerë. Sepse duhet të ketë një përpjekje të përbashkët për të siguruar që pengjet e Hamasit të lirohen.
Për ta bërë të mundur këtë, ne ramë dakord në Këshillin Evropian, për shembull, që duam të ketë armëpushime, herë pas here, gjatë të cilave, për shembull, mund të bëhet lirimi i pengjeve, gjatë të cilave, për shembull, “të huajt shtetasit” mund të largohen nga Gaza dhe në të cilat mund të hyjë ndihma humanitare.
Por kjo nuk e ndryshon faktin se ekziston nevoja që të bëhet e mundur vetëmbrojtja e Izraelit dhe të mos vihet në dyshim.
Pyetje: Zoti President Erdogan, në javët e fundit pas sulmit terrorist të Hamasit ndaj Izraelit, ju keni shkaktuar acarim dhe zemërim me disa deklarata, jo vetëm këtu në Gjermani, por edhe në mesin e disa aleatëve tuaj të tjerë të NATO-s. Do të doja të pyesja se çfarë do të thoshit me këto deklarata.
Para së gjithash, do të doja të dija nëse jeni të përkushtuar ndaj të drejtës së Izraelit për të ekzistuar, e cila është një arsye shteti këtu në Gjermani.
Do të doja të dija gjithashtu se çfarë nënkuptoni kur akuzoni Izraelin për fashizëm. Mbi çfarë arsye e quani gjenocid operacionin ushtarak izraelit kundër Hamasit? Si e justifikoni ta quani Hamasin, i cili ka vrarë qindra njerëz në Izrael dhe është klasifikuar si organizatë terroriste nga pothuajse të gjithë partnerët e tij në NATO, një organizatë çlirimtare?
Zoti kancelar, ju i keni cilësuar tashmë si absurde sulmet verbale të Presidentit turk ndaj Izraelit. Sipas jush, a janë vërtet thjesht absurde, apo rrezikojnë edhe marrëdhëniet gjermano-turke dhe bashkëpunimin me Turqinë në NATO? Çfarë do të thotë kjo veçanërisht për eksportet e armëve, për shembull? Presidenti turk sapo ka thënë se nuk pret ndonjë kufizim në eksportet e armëve. Turqia kërkon 40 Eurofighters. A do të pajtohet Gjermania me këtë eksport armësh në këto rrethana?
P Erdoğan: Së pari: Ne si Turqi jemi një nga vendet prioritare në NATO. Jemi në top pesëshen. Natyrisht, Turqia nuk është vetëm një vend tjetër në NATO. Ajo është në pesëshen e parë. Kush në NATO, pavarësisht nga ndjenjat, qëndrimet, etj., është në anën e Ukrainës në konfliktin midis Rusisë dhe Ukrainës? Të gjitha. Por ne flasim me Ukrainën, por flasim edhe me Rusinë dhe në këtë kuptim nuk bëjmë dallime mes këtyre dy vendeve. Por ne ishim në gjendje të transportonim 33 milionë tonë drithë në Evropë dhe Afrikë nëpërmjet një korridori të drithit. Ky ishte vendi ynë. Tani ju thoni, qindra them: mijëra palestinezë janë apo janë vrarë nga Izraeli, apo jo? Spitalet u shkatërruan, apo jo? Shtëpitë e lutjeve u bombarduan. Kishat u bombarduan. Si musliman, kjo më shqetëson. Si i krishterë, a nuk të shqetëson që kishat bombardohen? Pse nuk ka reagim? Duhet të tregosh një reagim.
Për ne në këtë kontekst, kur flasim për hebrenjtë, të krishterët dhe myslimanët, nuk ka dallim në rajon. As kjo nuk duhet të ekzistojë. Unë vetë jam, si të thuash, gjithmonë kundër qëndrimit të të qenit kundër hebrenjve, pra kundër antisemitizmit. Unë isha ai që u ngrita në këmbë.
Por ju flisni për Gjermaninë, për shembull, ka kaq shumë mbështetje nga pala gjermane ose nga Eurofighters. I marrim nga Gjermania apo jo? Ka shumë vende që prodhojnë avionë luftarakë. Nuk është vetëm Gjermania. Sigurisht që mund t’i merrni edhe nga vende të tjera. Për shembull, Turqia është aktualisht në ballë si prodhuese e dronëve pa pilot. Si përfaqësues i shtypit, nuk duhet të na kërcënoni me këtë! Na bëni pyetje që janë të ndërgjegjshme, njerëzore dhe të cilave ne mund t’u japim përgjigjet e duhura.
BK Scholz: Së pari, do të doja të nënvizoja atë që thashë më herët: roli i Turqisë në lehtësimin e një marrëveshjeje të grurit midis Ukrainës dhe Rusisë ose një marrëveshje për eksportet e drithit nga Ukraina dhe Rusia ishte shumë i rëndësishëm. U dalluan shumë Sekretari i Përgjithshëm i Kombeve të Bashkuara dhe presidenti turk. Edhe një herë: Ky ishte një komunikim i rëndësishëm që u zhvillua atje. Edhe një herë, është shumë për të ardhur keq që Rusia është tërhequr nga kjo marrëveshje. Falë Zotit, tani ka qenë e mundur të organizohen eksportet e grurit nga Ukraina në mënyra të tjera. Por kjo nuk e ndryshon faktin se ne duhet të vazhdojmë të bëjmë gjithçka që mundemi për të siguruar që të ketë përsëri rregullore të dakorduara reciprokisht, siç përcaktohet në këtë Iniciativë për Kokrrat e Detit të Zi.
Do të doja të nënvizoja edhe një herë qëndrimin e Gjermanisë: Sulmi i Hamasit do të thotë që Izraeli duhet të jetë në gjendje të mbrohet dhe të mbrohet nga sulmet që kanë ardhur prej andej. Nuk mund të mbetet rasti që një organizatë terroriste që dominon këtë rajon të ndërmarrë vazhdimisht aktivitete të tilla prej andej duke përdorur një sasi të jashtëzakonshme të forcës ushtarake. Kjo duhet të marrë fund dhe kjo është diçka që është një synim që duhet mbështetur. Të paktën ne e bëjmë. Kjo është arsyeja pse është e rëndësishme të bëjmë gjithçka në të njëjtën kohë për të mbajtur sa më të ulët numrin e viktimave civile; sepse kjo është e vërtetë dhe kjo është diçka që duhet të zbatohet për të gjithë njerëzit: ju nuk mund të bëni një dallim midis vdekjeve të civilëve që ndodhin, pavarësisht se nga vijnë ato. Duhet të jetë e rëndësishme që të kemi dhembshuri për ata që vdesin si rezultat i luftës midis Hamasit dhe Izraelit. Ky është një pozicion që është i rëndësishëm për ne. Prandaj ndihma jonë humanitare, por në të njëjtën kohë qëndrimi i qartë se pengjet e marra nga Hamasi duhet të lirohen!
Dua ta theksoj edhe një herë këtë: për ne, të paktën, mbetet e nevojshme që tani, edhe për një perspektivë paqësore afatgjatë, që Hamasi të mos jetë më në gjendje të kryejë këto akte agresioni si ai. ato që pamë më 7 tetor kanë.
Siç e shihni, ne po bëjmë biseda të mira me njëri-tjetrin, pavarësisht mendimeve të ndryshme, dhe pikërisht kjo është e drejta dhe e rëndësishme në këtë situatë të veçantë; Sepse gjithçka mbetet për t’u bërë për të siguruar që të ketë një perspektivë të mirë me Izraelin dhe një shtet palestinez, në mënyrë paqësore krah për krah. Kjo është zgjidhja me dy shtete që Gjermania, Bashkimi Evropian dhe shumë të tjerë kanë mbrojtur prej kohësh. Kjo duhet të jetë perspektiva e së ardhmes. Faleminderit./BerlinerZeitug /GazetaImpakt
